Jonathan Van Landeghem (I Will, I Swear)

Achtergrond

Niet alleen onze eigen redacteurs hebben een mening over het afgelopen jaar, ook bekende en minder bekende individuen die nauw verbonden zijn met het muziekwereldje leggen dezer dagen hun ei op onze redactie. 2013 was het jaar van 'de lancering' voor Jonathan Van Landeghem, de helft van I Will I Swear. Samen met partner in crime Fien Deman versierde hij een platencontract en werd het duo opgepikt door het modewereldje. Redenen genoeg om hem even aan de tand te voelen...

Jonathan Van Landeghem (I Will, I Swear)



Hoe zal 2013 in jouw muzikale geschiedenisboek gaan?

2013 was voor mij een jaar waarvan veel andere muzikanten alleen maar kunnen dromen, er is zoveel gebeurd. Ik begon met I will, I swear in december 2012, en sindsdien is alles in een rotvaart voorbijgegaan. We tekenden bij Unday Records voor een vinylrelease van onze dubbelsingle Long Days / Sleep. Beide nummers werden voorzien van videoclips, werden gebruikt in internationale modecampagnes, kregen airplay en positieve vermeldingen op blogs, in magazines en kranten.

We speelden ondertussen ook onze eerste optredens, en ook die zijn beter verlopen dan ik had kunnen denken. Ik maak in de eerste plaats muziek omdat ik niets liever doe, maar het is natuurlijk nog veel fijner als je erkenning krijgt voor je werk.

Wat vond jij de beste 5 platen van 2013? 

1. Jan Swerts – ‘Anatomie van de melancholie’
2. Marble Sounds – ‘Dear Me, Look Up’
3. Daughter – ‘If You Leave’
4. Kendrick Lamar – ‘Good Kid, m.A.A.d City’
5. Trixie Whitley – ‘Fourth Corner’

Wat  is de meest overschatte plaat van 2013?

‘Random Access Memories’ van Daft Punk en ‘Reflektor’ van Arcade Fire. Als de marketing beter is dan de muziek leg je als band je prioriteiten verkeerd denk ik.

Wat is de meest onderschatte plaat van 2013?

Four Dots/Like A Rolling Stone van Sleepers’ Reign. Ok, ’t is ook ‘maar’ een single, maar wel eentje die een pak meer aandacht verdient. Ik steek m’n appreciatie voor Sleepers’ Reign niet onder stoelen of banken, dat is al duidelijk voor iedereen die ons een beetje volgt. Voor mij dé band van 2013. Sympathieke kerels, steengoede muzikanten (moest iedere band z’n eigen Orson hebben zou er geen slechte muziek meer bestaan..), en nummers die erg goed in elkaar zitten. 

Wat vond jij de beste 3 concerten van 2013?

1.Sarah Neufeld in ’t Smiske in Asse. Violiste van Arcade Fire. Amper veertig man publiek, een paar maand voor heel de ‘Reflektorhype’ begon.
2. Dans Dans op Boomtown. Op plaat zijn ze al fantastisch, live is het nog minstens tien keer beter.
3. XXYYXX, Giraffage, Slow Magic - Dok Gent.

Wat was jouw fijnste concertervaring van 2013 en waarom?

Ons optreden met Float Fall en Soldier’s Heart in CC Nova in Nazareth. Ons eerste ‘echte’ optreden. Los van alle lovende kritiek die we kregen op onze opnames moesten we ons natuurlijk ook live kunnen bewijzen. We hebben zeker geen perfecte set gespeeld, we moeten nog steeds groeien als groep, maar ik was zelf wel heel tevreden van het resultaat.

Ik probeer de lat zo hoog mogelijk te leggen, maar het is onrealistisch om te denken dat alles vanaf de eerste keer perfect verloopt. Ik heb genoeg vertrouwen in mezelf en in m’n band om te weten dat we in 2014 vlot over die lat gaan geraken.

Wat vond jij de beste song van 2013?

Wrecking Ball van Miley Cyrus.

Wat vond jij de hatelijkste song van 2013?

Ook Wrecking Ball..

Toen het nummer net uit was vond ik het walgelijk. Toen ontdekte ik ineens dat het eigenlijk echt wel een geniale popsong is. En nu haat ik mezelf omdat ik nog steeds moet toegeven dat het een steengoed nummer is. Slecht voor m’n street credibility

Naar wie moeten we uitkijken in 2014 en waarom?

Zo kan ik er wel een paar bedenken. Sleepers’ Reign natuurlijk! En dan Astronaute, het soloproject van Myrthe Luyten. Ik volg Myrthe al een paar jaar ondertussen, en ben blij om te zien hoe ze geëvolueerd is. Live speelt ze tegenwoordig met band, daar ben ik ook wel benieuwd naar. Met Gianni van Marble Sounds op gitaar, dan kan het niet slecht zijn hé?!

En dan nog een eervolle vermelding voor If Anything Happens To The Cat. Vrienden van me uit Gent, ze spelen postrock met nét dat tikkeltje meer, zodat het ook voor de mensen die niét van postrock houden wel de aandacht kan vasthouden. Ik hoorde net de eerste mix van hun eerste plaat, en heb hoge verwachtingen. Live ook erg de moeite.

Wat mogen we van jou verwachten in 2014?

Met I Will, I Swear eindigen we 2013 in schoonheid, met de release van onze nieuwe single binnenkort. In 2014 gaan we nog een ep opnemen, en ons voor de rest vooral focussen op live optredens en het schrijven van een full album.

Als 2014 even goed verloopt voor I Will, I Wwear als 2013 dan kan ik zeker niet klagen.

 

12 december 2013