Jon Hassell – ‘Dream Theory In Malaya’

RE:introducing

De nu tachtigjare trompettist Jon Hassell blijft verbazen. Tak:til, de afsplitsing van het Glitterbeat-label geeft nu zijn 'Dream Theory In Malaya' opnieuw uit, meer dan drie decennia na de oorspronkelijke release in 1981.

Jon Hassell – ‘Dream Theory In Malaya’

Magistraal, da's dan wel het minste dat je kan zeggen van deze reissue, die voluit 'Dream Theory In Malaya: Fourth World Volume Two' heet. Het vormt de opvolger van de Fourth World-volumereeks die ingezet werd door Brian Eno.

De bevreemdende titel kwam er nadat de Amerikaanse Hassell een artikel las van de antropoloog Kilton Stewart, waarin die zijn ervaringen met de Maleisische stam Senoi uit de doeken deed. 'Malaya' bleek het kernwoord. Eén van hun tradities bestaat in het ochtendritueel waarbij en grande famille dromen met elkaar gedeeld worden. Dat was een dankbaar thema voor de opnames. Het verklaart alvast die wat vreemde titel, maar verraadt niet veel van de muziek.

Experimentele muziek die zo weird is dat het in wezen geen naam meer (nodig) heeft, zo zou je het kunnen omschrijven. Haast onbeschrijflijke, tot op heden onbestaande muziek, waarbij je als luisteraar zodanig overrompeld wordt met klanken en impulsen dat er niets op zit dan heerlijk wegdromen en op zoek te gaan binnenin de eigen psyche.

Het ambient-/fusiongeluid wordt sterk bepaald door (geloopte) trompet, drums, synths, bas en gong. Vooral het tribale geluid valt op naast de bevreemdende klankmanipulaties door geluidsfetisjisten als de immer visionaire ambientgod Brian Eno, bassist Michael Brook (Nusrat Fateh Ali Khan) en Daniel Lanois. Denk aan een landschap in een bosrijke omgeving waarbij de lokale fauna en flora muzikale inspiratie opwekt. 

'Dream Theory In Malaya' is niet bedoeld voor de hitparades. Of zoals Hassell het zelf verwoordt: "Fourth World is a viewpoint out of which evolve guidelines for finding balances between accumulated knowledge and the conditions created by new technologies". En hou daarbij in het achterhoofd dat begin jaren tachtig het gestoei met elektronica nog niet zo vanzelfsprekend was.

Hassells muziek overstijgt grenzen en maakt de belofte meer dan waar: “A new theory of dreams”, een modern meesterwerk. Alvast veel muzikaal reisplezier gewenst en vergeet niet een kaartje te sturen !!

28 september 2017
Philippe De Cleen