#JohnCale - Lou Reed & John Cale - ‘Forever Changed’ (1990)

John Cale, de immer creatieve kracht, is deze week het middelpunt van onze belangstelling. Eenentachtig is de kranige Welshman intussen al, maar nog altijd op zoek naar de spanningslijnen tussen experiment en mainstream, tussen klassieke patronen en nieuwe invalshoeken. Er is niet één John Cale, er zijn er diverse, die de estafettestok aan elkaar doorgeven. Wij zoeken er een paar uit deze week.

John Cale, de partner! Ondanks alle animositeit en gekibbel dat vaak rond de vroegere partners in crime, Lou Reed en John Cale hing, bracht het overlijden van mentor Andy Warhol de geesten op gelijke lijn voor een eerbetoon zoals er zelden één gemaakt is: 'Songs For Drella' (1990).

Voor het eerst sinds de split van the Velvet Underground in 1970 vonden de twee kemphanen elkaar terug op een beestig goede plaat die Spartaans was samengesteld uit piano, gitaar en de twee stemmen en die het verhaal van Andy Warhol vertelde in vijftien songs die elkaar voor de voeten lopen om op het hoogste schavotje te raken. Wij raken er dus nooit uit wat nu het beste nummer is, want ze zijn allemaal van een duizelingwekkende kracht en schoonheid.

Vandaag is het Forever Changed, dat machtig mooi opbouwt en nog eens in overtreffende trap gaat als Reed de gitaarduivels van de riem laat, maar morgen is het het cerebrale Trouble With The Classicists of volgende week het poppy kabbelende Nobody But You.