Jan Van den Broeke – ‘Chez Renée’

RE:introducing

Met 'Chez Renée' brengt Jan Van Den Broecke een ouder project terug tot leven.

Jan Van den Broeke – ‘Chez Renée’

'Chez Renée'. De naam heeft iets archaïsch over zich en doet denken aan de legendarische serie 'Allo Allo'. Maar hier gaat het over filmmaakster Renée Lodewijckx, die de inspiratiebron was van dit bijzondere multimediale project. Album (Absent Music) en visuals (Renée Lodewijckx) vormen hierbij een mooi gelaagd artistiek geheel.

Zowel beeld als muziek brengen ons naar de vroege jaren tachtig, toen bands als The Cure hoogtij vierden. Muzikaal situeert dit project zich in de new-wavesfeer, maar dan met een eigenzinnig, zelfs anarchistisch kantje. Film en soundtrack werden opgenomen in 1988 (en uitgebracht op cassette in een limited edition van honderd exemplaren) maar nu gelukkig heropgevist.

Op beeld krijgen we een aparte kortfilm te zien, die een rauwe directheid in zich draagt naast seksuele geladenheid en voyeurisme. Kijken naar de kortfilm doet in eerste instantie wat vreemd aan, maar heeft desalniettemin zijn charme. Het beeldmateriaal speelt in op de relatie tussen het getoonde en de kijker ("je suis regardée / C'est-à-dire je suis tableau"). Zo speelt de filmmaakster met een zekere, erotische dimensie in haar werk. Intrigerend is het alleszins.

Minstens zo intrigerend is de soundtrack van dit verhaal. Absent Music, dat zijn Jan Van Den Broeke en gitarist Dries Dekocker (The Misz), keyboardspeler Joëlle De Bock, saxofonist Philippe Van Keymeulen aangevuld met de kwetsbare stem van Renée Lodewijckx.

In een klein halfuurtje krijgen we naast een intro en drie "acts" ook een outro en een bonustrack (Dawn To Dusk) in een eigen klanklandschap met gitaren, sax, synths en vocals. De structurering voelt onnatuurlijk aan, daar het echt gaat om muzikale eenheid; een soundscape die onder meer speelt met verschillende experimentele geluiden (donder). Invloeden zijn onder meer Klaus Schulze, Brian Eno, Kraftwerk en Jean-Michel Jarre.

Knap is ook hoe die saxofoon een sexy laag aanbrengt op een mystieke, duistere sound die mee aangestuurd wordt door laagjes piano, gitaar, drums en percussie. Net die ongrijpbare sfeer wakkert het verbeeldingsvermogen mee aan. Het album is, ondanks de compactheid, een aparte luisterervaring. Een artistieke ontdekking die niet zomaar te categoriseren valt en volledig inspeelt op de gehele zintuiglijke beleving van muziek.

21 juni 2017
Philippe De Cleen