Jaimee Harris - 'The Congress House Sessions'

Jaimee Harris - 'The Congress House Sessions'

The next queen of Americana-folk staat met een intiem album klaar om de wereld te veroveren. Dit is pas het tweede album, maar de verwachtingen zijn hooggespannen. De eerste plaat werd al snel als één van de beste Americana-albums van 2018 gezien. Dit keer heeft ze het iets rustiger aan gedaan met een unieke setting.

Na het uitbrengen van debuut 'Red Rescue' heeft ze de keuze gemaakt haar job op te zeggen en zich volledig te storten op muziek. Meteen vertrok ze op reis rond de wereld als support van Americana-collega Mary Gauthier. En nu is er 'The Congress House Sessions' met daarop de meest gevraagde nummers, maar dan in een akoestisch jasje gestoken.

In het origineel hoor je onmiddellijk de elektrische gitaar scheuren, nu wordt er aangevat met een kalme tokkel op de akoestische gitaar en krijg je meteen een beeld van wat dit album inhoudt. Andere gevoelens worden dit keer ten gehore gebracht. Damn Right krijgt hierdoor een geheel andere lading, direct en puur. Hoewel het spijtig is dat ze, een aantal jaar na het uitbrengen van het debuut, niet met nieuw werk is gekomen, voelt dit toch ook nieuw aan. De songs hebben een totaal andere invulling gekregen en dat maakt het verfrissend.

Depressive State, zoals we het in 2018 hoorden, was enigszins bombastisch te noemen. Veel toegevoegde muzikale elementen, die afleidden van het onderwerp. In de nieuwe versie is dat niet meer het geval. Dit keer werd de nadruk op de zang en dus ook op de teksten gelegd. "Will I ever be ok?", vraagt ze zich af. Als je het ons vraagt, komt het vast allemaal goed.

In Red Rescue horen we een typisch country-instrument. En de mondharmonica wordt zowaar bespeeld door niemand minder dan Ray Bonneville, de Canadese bluesgitarist en singer-songwriter. Deze muzikale vriend geeft extra cachet en meerwaarde aan dit nummer.

Jaimee Harris heeft een mooie en pakkende stem, wellicht te vergelijken met die van de Nederlandse Ilse de Lange. Dit is dan ook een prettig album, dat lekker wegluistert. Deze ep ligt ons meer dan het origineel: de nummers en de stem komen hierin beter tot hun recht en raken net iets meer de gevoelige snaar. Het maakt ons enkel maar ongeduldig voor haar nieuwe werk.
5 maart 2021
Jordi Rijnders