#InEigenTaal - De Kreuners - Mijn Laatste Sovjet (1982)
Een weekje in de eigen taal, maar niet de hits. Niet de obligate voor de hand liggende radiofähige liederen, maar klasse albumtracks, die het niet tot single schopten, maar een ereplaats bekleden in onze collectie.
Drummer Ben Crabbé porde ons gisteren, hetgeen ons spontaan weer tot Mijn Laatste Sovjet bracht, want De Kreuners klonken nooit meer "vinger aan de pols" dan in 1982, de hoogdagen van de new wave, toen 'Er Sterft Een Beer In De Taïga' de hoge verwachtingen ruimschoots inloste.
Nooit een single geweest, maar had het er zeer zeker één moeten zijn. Hij schopte het "slechts" tot B-kant (van Beest). 'Er Sterft Een Beer In De Taïga' is eigenlijk een Russische uitdrukking. De Taïga is een dennenbos, waar geen beren leven. Dat er een beer zou te zien zijn in de Taïga en dat die dan ook nog eens sterft, is zeer uitzonderlijk. In Rusland gebruiken ze de uitdrukking dan ook voor iets exceptioneels.
Walter Grootaers legde graag nog eens uit waarom De Kreuners deze uitdrukking als titel kozen: "Het openingsnummer Mijn Laatste Sovjet is doorspekt met Russische invloeden. Vandaar de zoektocht naar iets in die sfeer. Het is wel heel uitzonderlijk dat een Vlaams groepke in 1982 een tweede plaat mocht maken. Net zo uitzonderlijk als een beer die zou sterven in de Taïga".
Als lid (klarinet) van de Koninklijke Harmonie Concordia Neeroeteren (onze eerste echte live ervaring) werden we tot tweemaal toe geselecteerd om voor BRT 3 Radio een opname te doen in het ongelofelijk mooie Flageygebouw in Brussel en elke keer hoopten we zo hard - in onze jeugdige onschuld - dat we door Walter Grootaers zouden ontvangen worden die daar, naar verluidt, werkte als bode en/of portier.
De opnames waren elke keer memorabel, maar de opper-Kreuner hebben we daar helaas nooit ontmoet, want het ging blijkbaar om het BRT-gebouw in Antwerpen. Dat hebben we vele jaren later, met The Romans en drummer Frank met Gruppenbild ruimschoots goed gemaakt, maar dat is een verhaal voor een andere keer.