Idiots - 'Chapter 2 - Fall'

Idiots - 'Chapter 2 - Fall'

De herfst valt laat dit jaar, maar laat dat vooral de pret niet drukken.

In het voorjaar van 2020 bracht IDIOTS – zonder uitroepteken maar met een nieuwe drummer, Minco De Bruin vanaf dan – de vijf songs tellende ep ‘Spring’ uit. Het vervolg, ‘Fall’ was ons, zoals de naam betaamt, deze herfst beloofd, maar behalve de single Elephant (ook pas uit sinds begin december) bleef het stil vanuit de kant van Luc Dufourmont en de zijnen.

Gelukkig komen de narren nog net op tijd om onze eenzame kerst op te vrolijken met zes nieuwe songs die, net als de muziekjes op ‘Spring’ (neen, geen ode aan de groep rond Jelle Cleymans) allemaal van het steviger kaliber zijn: rock, punk, surf… als het maar een gitaren heeft en een lekkere groove.

In opener Hong Kong spelen de IDIOTS hun rol van narren perfect: “there is no political right/ there’s only wrong/ Only Idiots sing along with the goverment’s song” klinkt het in een song die de protesten in Hong Kong én de uitbraak van corona in herinnering brengt en ook nog eens knipoogt naar het Duitsland van de jaren dertig en veertig. Repressie en miserie zijn van alle tijden meneer, ook van de toekomst. Is het daarom dat in Elephant een kinderkoortje en dochter Cleo opduiken?

In Underground klinkt IDIOTS dan weer serieus (net als op Lipstick Glamgirl van op ‘Spring’) als een crossover tussen De Staat en David Bowie ten tijde van ‘Heroes’. Even verderop lijkt het alsof we met die laatste en zijn maat Iggy Pop een Berlijnse kroeg induiken tijdens Let’s Get Drunk.

Maar daartussenin zit Nervous Breakdown, een song die begint met een basriff die je longen tot inklappen en dan voortjakkert over je zenuwuiteinden terwijl Dufourmont met zijn grafstem de balans van zijn leven opmaakt. Geen wonder dat IDIOTS daarna toe zijn aan een borrel.

In afsluiter Blackout Pt.2 mag dan het licht helemaal uitgaan. Over een onweerstaanbare groove wordt er nog eens een stevig potje gerockt terwijl op de achtergrond de mondharmonica van Dufourmont huilt naar de volle maan. “The end is so real,” klinkt het in de slottrack, maar met een soundtrack als deze erbij, is dat niet eens een ramp.

21 december 2020
Marc Alenus