#IanDuryEtc - The Streets - Dry Your Eyes (2004)

Het was een behoorlijke cultuurclash toen Avro’s Toppop in 1977 verblijd werd door ene Ian Dury & zijn Blockheads. Het werd aangekondigd als punk, maar het was verdomd funky en eclectisch (al werd dat woord toen nog niet gehanteerd) bovendien. En al werd de man gehinderd door een handicap, hij ging er toch tweehonderd procent voor. Ook dat hadden we nog niet gezien in ons muzikaal venster op de wereld, genaamd Avro’s Toppop. Enfin, hij was een geval apart en is dat ook gebleven. Beetje wars, tikje dwars maar met volle overtuiging. En zijn invloed is gebleven, want ook vandaag wordt hij gekoesterd en beschouwd als één van de founding fathers van de Britpop.

Toen de jonge Mike Skinner in 2002 de neus aan het venster stak met 'Original Pirate Material', was iedereen het erover eens dat deze Britse rapper, die een hoge graad aan Englishness etaleerde, onbewust een soortement vervolg breide aan Ian Dury's 'New Boots And Panties', Blurs 'Parklife' of het beste van de backcatalogus van Ray Davies. Skinner is (ook) een fenomenaal woordspeler en goochelend met all things British.

Net zoals Ian Dury zich liet inspireren door William S. Gilbert (1836-1911), de beste komische songwriter in Britse geschiedenis, is The Streets een adept van deze school, maar dan wel met de ingrediënten van nu, beats, hiphop en slang anno noughties. Zijn 'A Grand Don’t Come For Free' was een conceptplaat waar de verhaler een pak geld verliest, een vriendin vindt en dan ook weer gedumpt wordt en dat is waar Dry Your Eyes over gaat.

Chris Martin van Coldplay figureerde op de originele versie, maar die zag nooit het daglicht. Martin doet zelf zijn relaas: "There was this version of it in which I sang the chorus, but I didn't think it was as good as the version where Mike sang the chorus. Then he didn't think that was as good as the version where some other dude sang on the chorus, so neither him nor me sings on the chorus."

Er was een klein beetje ophef over de strijkerssample, die de hele song schraagt. Songwriter Michael Gagliano claimde dat het uit zijn Yesterday And Today Part 1 kwam, maar Skinner blijft volhouden dat het uit een openbare samplebibliotheek geplukt werd en dat hij nooit van Gagliano's track had gehoord. Whatever the point may be: straffe song!