Hero Fisher

Achtergrond

Midzomer was een mooie dag voor Hero Fisher. Op 31 juli 2015 kwam namelijk haar debuutalbum uit én werd ze bevestigd voor Big Next Festival.

“Hero wie?”, vraag je je misschien af. Wel, de jongedame is een interessant figuur. Ze dook al op in 2007 op de compilatie ‘Feminissima’ uit 2007, maar stak haar neus pas echt aan het venster in 2013 met Fear Not Victorious, haar debuutsingle die haar positioneerde in het rijtje PJ Harvey, Torres, Sharon Van Etten en aanverwanten. Even noemde ze zichzelf nog simpelweg Hero, wat haar echte naam is, maar dat leek toch iets te moeilijk te vinden op Google. Onderstaande clip, die beïnvloed werd door de film ‘Dream Of Life’ over Patti Smith, haalde tot nu toe slechts vijftig views. Jammer, want de bedoeling was om een blik te werpen op de interesses en wereld van Hero Fisher.

De song kreeg een nieuwe clip via haar vriend, regisseur Greg Williams. Die maakte er iets speciaals van. Je ziet eigenlijk de laatste vijf seconden van Fishers leven vooraleer een trein haar overrijdt. Die vijf seconden zijn wel uitgerokken tot meer dan zes minuten.

Veel is er verder niet bekend over Fisher. We weten dat ze Australische ouders heeft, maar voornamelijk opgroeide in Frankrijk. Ze verbleef ook een tijd in Australië en Engeland en woont nu in Londen. Haar ouders hadden een mooie muziekcollectie en lieten haar genieten van o.a. Bob Dylan (haar God), Billie Holiday, Patti Smith, Jeff Buckley, The Undertones en Ottis Redding. Ze zoog alle invloeden op als een spons en vormde stilaan haar eigen sound, waarbij haar ietwat duistere stem centraal staat.

Er volgde een nieuwe single No Ceremony en ondanks het feit dat haar clips en singles maar weinig deining leken te veroorzaken, veroverde ze wel een plaatsje op o.a. Lollapalooza, Lattitude, Glastonbury en Hyde Park (naast Neil Young en The Rolling Stones). Leden van Blur en Foals verklaarden zich ondertussen fan. Als we naar haar debuutplaat luisteren, merken we dat ze ondertussen opschoof richting Laura Marling en Nadine Shah.

Maar eerst was er nog een ep begin dit jaar. ‘Slipstream’ heette die en met de vier songs (waaronder de twee eerste singles) trapte ze de deur naar interesse verder open. Vooral openingstrack Punk trok heel wat aandacht naar zich toe. Parels als The Colour Of Madness en Break My Heart And Mend It deden de rest en wekten internationale interesse. Ze lieten horen dat Fisher haar zachtere kant niet verloren was. En ook al klinkt Fisher al een pak toegankelijker dan aanvankelijk, toch zal ze nog steeds vooral in de smaak vallen van muziekliefhebbers die niet bang zijn van de schaduw.

Leer Hero Fisher kennen op Big Next Festival op 12 september op de terreinen van DOK, Gent.