Herman Verbeke - Neil Young En Ik

Wiki

Er zijn er die vinden dat Neil Young een oude zeur is. Zij dwalen! 'Neil Young en ik', het door Herman Verbeke samengestelde boek, waarin zowat vijfenzestig muziekliefhebbers uit België en Nederland hun liefde voor de man uitschreeuwen, maakt dat duidelijk. De nadruk ligt daarbij vooral op de persoonlijke connectie en relatie van elke schrijver met Young.

Net die veelheid, die diversiteit aan stemmen en perspectieven maakt van 'Neil Young en ik' een aanrader. Vanwege die verschillende invalshoeken lijkt het boek soms chaotisch, maar ze bieden ook meer inzicht in de muzikant en de persoon Neil Young. Tot op zekere hoogte dan, want als er één stem in deze bijzonder fraaie verzameling ontbreekt, is het die van Neil Young zélf.

Interessant is dat Verbeke in zijn soms erg ruime selectie (een innovatiemanager, die een betoog houdt voor online streaming) zowel Belgen als Nederlanders opnam. Bovendien vindt hij zo, losjesweg gebaseerd op 'Springsteen en ik', verschillende perspectieven op "The Loner". De stemmen van muzikanten, journalisten, dichters en muziekliefhebbers worden hier allemaal verzameld, telkens met Neil 'Dinosaur Sr.' Young als kern.

Elk van hen werd op zijn eigen manier geïntroduceerd in leven en werk van Young. Voor Verbeke zelf was het een radio-uitzending, een eerste elpee. Dat werd al gauw een zoektocht naar de eerste van vele bootlegs, naar meer informatie en achtergrond. Verbeke is gelukkig niet zo idolaat om elke riedel van de Canadees meteen fantastisch te vinden. In zijn voorwoord geeft hij, net als vele andere auteurs, duidelijk aan dat Young een aantal mindere albums maakte (het door velen als mislukt beschouwde 'Re-ac-tor', 'Trans' en 'Landing On Water'). Opvallend genoeg is er niemand die daar ook maar aan twijfelt. "Kutplaat", zo laat muzikant Patrick Riguelle over 'Trans' weten. In verband daarmee duiken er nog kritische kanttekeningen op. Anderen leerden dan weer spelen met het songboek van Neil Young of namen zijn werk op in de eigen set.

Tussen de anekdotes door zijn er uiteraard verwijzingen naar vele gitaarsongs, die niet zelden een breed, weids en soms toch ook langdradig karakter hebben. Het meest geciteerd wordt het onverwoestbare Like A Hurricane, een song die al eens in de dromen van onder meer Riguelle opduikt. Ordinary People wordt ook herhaaldelijk aangestipt en Gert Van Nieuwenhove pikte Change Your Mind uit 'Sleeps With Angels'. Be The Rain is bijvoorbeeld de favoriet van Menno Pot, die "zijn" liedje plots herkent.

Eén van de boeiendste passages is het inkijkje dat Geert Henderickx biedt in de machinerie achter een Neil Young optreden; of het werkelijk hilarische verhaal van Stijn Meuris. Zo zijn er talloze passages gaande van Gert Van Nieuwenhove, die zijn liefde voor 'Sleeps With Angels' uit, tot het inzichtelijke essay van Bart Meuleman, die naar gelijkenissen met generatiegenoot Lou Reed zoekt.

Doorheen de carrière van Neil Young lopen niet toevallig het menselijke (de rode draad van het stukje van Geert Simonis) en (ecologisch verantwoord) engagement als rode draden. Human Highway is daar een illustratie van; of de manier waarop hij van de Farm Aid- en Bridge Benefit-reeks telkens weer zo'n succes maakt. De allergrootste sterren (R.E.M., Thom Yorke, Pearl Jam, Guns 'N'Roses) staan maar wat graag op die affiche. Toch is Young gesteld op zijn privacy. Dat blijkt uit de bijdrage van Gert Jan Van Hellemont, die een kijkje gaan nemen is aan de Broken Arrow Ranch.

Het boek is een boeiende verzameling verhalen met soms korte en dan weer langere stukjes. Dat maakt het je gemakkelijk om het werk niet ineens te verorberen, maar net stapsgewijs. Ideaal voor de lezer die graag grasduint en ontdekkingen wil doen. De stukjes variëren van het fragmentarische en anekdotische tot echte, muziekhistorische essays. Gemeenschappelijk blijft de muzikale liefde voor Neil Young voor wie "It's just all one song" is. Een oerkracht die minstens vijfenzestig Nederlanders en Vlamingen inspireert.

Als Neil tijdens zijn akoestische 'Greendale'-set (op de cd-/dvd-versie) het podium opkomt en zijn akoestische gitaar inplugt, zegt hij doodernstig tegen het publiek: "I'm ready". Meer hoeft niet, want het is duidelijk dat Neil Young het oprecht meent. Of hoe eenvoud siert.

'Neil Young En Ik';  65 Nederlandse en Vlaamse mijmeringen over The Loner; onder redactie van Herman Verbeke verschijnt bij Witsand Uitgevers.
ISBN 978-94-9201-169-5
Prijs € 24,95