Hebban olla uogala
In de elfde eeuw schreef een Vlaamse monnik op de laatste bladzijde van een oud-Engelse tekst die hij moest kopiëren: "Hebban olla uogala nestas hagunnan hinase hi(c) (e)nda thu uuat unbidan uue nu". Het betekent zoveel als "Alle vogels zijn een nestje begonnen, behalve jij en ik, waar wachten we nog op." Jawel! De sloeber! De zin leidde tot de bandnaam Olla Vogala van de Vlaamse folkgroep rond WouterVandenabeele. Nu zijn er tal van bands die zich op vogels inspireerden voor de naam en er zijn nog veel meer liedjes over vogels (en ja, ook over vogelen), maar zijn er ook nummers waarin vogels mogen meezingen? Natuurlijk wel!
Oervoorbeeld is natuurlijk Blackbird van The Beatles van op de legendarische “dubbele witte” uit het gezegende jaar 1968. De song werd talloze keren gecoverd, zelfs door zwarte kraai Dave Grohl en de merel die Paul McCartney inspireerde liet ook Jeff Beck en Chris Hughes niet onberoerd. Maar wacht eens even! The Beatles waren niet de eersten om vogelgeluiden in een song te verweven. The Young Rascals deden het al een jaar eerder in de hit Groovin’.
Slechts twee jaar jonger dan Blackbird, is At My Window van The Beach Boys. Zij namen het geluid van een spreeuw op in deze song uit ‘Sunflower’. Het is zeker niet hun beste nummer, maar hij hoort wel in dit rijtje thuis en misschien waren ze wel de inspirators voor Pulp, die vele jaren later, op een ochtend om zes uur ook in de eigen tuin gingen zitten om te genieten van het gefluit van de bewoners.
Feist trok iets verder naar The Park, Nevel naar een Holleweg, Silmus naar het dorpje Laaksum, My Morning Jacket Into The Woods en Jean Michel Jarre nam een hele batterij aan synthesizers mee naar het Amazonewoud. Waar Yann Tiersen en Dinosaur Feathers het gingen zoeken is ons zelfs een raadsel.
Anderen lieten de lente gewoon passeren en trokken pas in de zomer met een cassetterecorder het bos of veld in. We denken hier aan Wilco, XTC, The Flaming Lips en The Durutti Column, al lijken bij die laatste twee de vogels wel uit een doosje te komen. Dat was zeker ook het geval bij Snakes In Exile, die zelfs de sound van een didgeridoo nabootsten met mondharpen in de cover van South Australia.
Maar terug in de tijd. Deze week kon je Minnie Riperton voorbij horen komen in de Classics 1000 van Radio 1. Heb je ook de vogeltjes gehoord in Loving You, de hit uit 1975?
In de donkere Jaren tachtig floten er geen vogeltjes blijkbaar, behalve dan op The First Garden van Stevie Wonder, maar daarop gaven ze wel flink van jetje.
Ook in de jaren negentig vlogen de kippen ons niet in de mond. We vonden enkel The Orb met Valley en The Beta Band met Needles In My Eyes.
Maar sinds de jaren 2000 lijken de afstammelingen van de dinosaurussen weer volop in de belangstelling te staan en werden hun keelgeluiden flink gesampled en opgenomen. In willekeurige volgorde vragen we uw aandacht voor Jacques, Rogue Wave, Woo York, Björk, Equiknoxx en Elevator. En ook The Shins leverden een meesterwerkje af met enige hulp uit het zwerk.
Zelfs The Weeknd liet zich inspireren door gevogelte, maar zo te horen wel dat van Hitchcock.
Vaak staan de songs met de meeste veldopnamen achteraan op het album. Dat was het geval bij Stornoway op het aan vogels opgedragen album ‘Bonxie’ en ook bij Laura Marlin bij het album ‘Alas I Cannot Swim’.
Maar dat hoeft niet altijd zo te zijn. Frans Joseph Goof, verweef al in de opener van 'Testeron Chill Out Blues' gevederte, Sundogs van Loma staat ergens halfweg de debuutplaat en bij Meylir Jones tref je, net zoals bij onze eigen Birds That Change Colour op ‘On Recording Birds’, al bij song vier een stel kwetteraars aan.
De meest recente voorbeelden van gekwetter en gekweel vinden we bij Cosmo Sheldrake (2020) en heel recent nog bij Loney Dear - Mute/ All Things Pass en José Gonzalez – Visions
Zo, u bent helemaal klaar om te genieten van het aankomende lenteweer. En heeft u flink alle linkjes aangeklikt? Dan krijgt u zo maar alle songs in een mooie afspeellijst van ons. Anders ook hoor, wij gaan nu eenmaal fluitend door het leven!