#GregDulliKiest - Prince - When Doves Cry - 'Purple Rain' (1984)

Huis van vertrouwen The Afghan Whigs is, mits enige onderbrekingen, al een hele wijl aan de gang en ondertussen grossiert voorman Greg Dulli ook nog regelmatig in projectgroepen, maar wat doet de man muzikaal tikken. 

De lp, die Greg Dulli als tiener met verstomming sloeg, is voor hem deze ronduit perfecte plaat. En ze is bovendien nog steeds vooruit op zijn tijd. Hij zag de 'Purple Rain'-tour, toen hij zeventien was en die blies hem van de sokken. “Prince lay on a bed with a hot blonde chick and shot laser jizz out of his guitar. I wasn’t quite prepared for that and I’ve never been the same since”.

Prince schreef dit nummer voor de film 'Purple Rain'. In de film wordt het nummer afgespeeld onder een montage nadat zijn personage zijn meisje (Apollonia) verliest aan zijn rivaal (Morris, gespeeld door Morris Day van The Time). We zien Prince op de motor rijden met shots van intieme momenten met Apollonia. In de film heeft Prince een moeizame relatie met zijn vader, die zijn moeder slaat. In de tekst komen scènes van zijn vader voor, waarin Prince hem "veeleisend" noemt.

De film is semi-autobiografisch, maar hoeveel gebaseerd is op het echte leven blijft een raadsel, aangezien Prince zelden interviews gaf en niet over zijn persoonlijke leven sprak. In de film drukt het nummer de angst uit om zoals zijn ouders te worden. Als de duiven huilen, is dat zijn muzikale toevluchtsoord. Het spervuur ​​van keyboards in het refrein vertegenwoordigt de huilende duiven.

Naast het schrijven en componeren van het nummer, speelde Prince alle instrumenten voor het nummer zelf in. Er zit geen bas in. Prince haalde op het laatste moment de bastrack eruit om een ​​ander geluid te krijgen, hoewel hij het vreselijk vond om het te zien verdwijnen. "Soms splitsen je hersenen zich in tweeën: je ego vertelt je één ding, en de rest van jou zegt iets anders. Je moet doen wat je weet dat goed is", vertelde hij aan het tijdschrift Bass Player.

In de VS was dit de nummeréénhit van 1984. Het stond tijdens de zomer vijf weken bovenaan de hitlijsten en hield Bruce Springsteens Dancing In The Dark op nummer twee, waardoor The Boss nooit een nummer één scoorde. Springsteen was een grote fan van Prince. "Elke keer ik één van zijn shows bijwoonde, ging ik altijd nederig weg", zei hij, toen hij het concert van 23 april 2016 opdroeg aan de onlangs overleden superster.

Prince gebruikte op deze track zijn vertrouwde LM-1-drummachine (nu te zien in Paisley Park) om de unieke percussie te creëren. De LM-1, geïntroduceerd in 1980 door Roger Linn, was de eerste programmeerbare drummachine die echte drums bemonsterde. Om het geluid te krijgen dat hij wou, gebruikte Prince een opname van een cross-stick-snaredrum, waarbij je de punt op het drumvel houdt en de stok tegen de rand van de drum slaat. Vervolgens stemde hij het een octaaf lager om het meer een kloppend geluid te geven en liet hij het door een gitaarprocessor lopen.

Naast gitaar, keyboards en een aantal andere instrumenten, wordt Prince erkend als een van de grootste drummachineprogrammeurs van zijn tijd. Peggy McCreary, de engineer van Prince voor dit nummer, vertelde Billboard over de dag waarop het werd opgenomen en het vertrouwen van de zanger dat het een hit zou worden: "[Prince] haalde de bas eruit en hij zei: 'Er is niemand die het lef zal hebben om dit te doen.' En hij glimlachte van oor tot oor. Hij voelde dat dit het beste was en hij wist dat hij een hit had... Dus besloot hij iets heel gedurfds te doen. Dat is waar het bij Prince om draaide.'

McCreary herinnerde zich ook het uitputtende opnameproces van Prince: "Hij speelde [een nummer] met alleen piano en een zang. En soms deed hij drums en dan bas... De kamer was altijd klaar en je moest altijd bereid zijn om te doen waar hij zin in had. Het was heel spontaan. Je moest daar bij hem zijn, wat het moeilijkste en opwindende deel was. Maar als je uitgeput bent, is het moeilijk om opgewonden te zijn. Ik werkte de klok rond, vierentwintig uur per dag. Hij zei dat de enige reden dat hij naar huis ging soms was, dat ik kon slapen."

De bassist van Prince, Brown Mark, had er op dit nummer geen probleem mee om werkloos te zijn. "When Doves Cry was een solotrack van Prince", vertelde hij aan Uncut . "Hij liet het me horen, omdat hij en ik tegen elkaar aan botsten. En hij wilde niet dat ik dacht dat hij de bas eruit had gehaald als belediging! Hij legde uit dat hij tijdens het schrijven een baslijn opzette, maar toen haalde hij het eruit en vond het gevoel leuk. Ik vond het fenomenaal."