Graaien in de koekjestrommel van Eurosonic (1/2)

Voorbeschouwing

 Graaien in de koekjestrommel van Eurosonic (1/2)

Telkens weer is het een titanenjob om die paar muzikanten of groepen te selecteren uit het massieve aanbod dat ESNS elk jaar weer voor je neus zet. Wij deden nog eens een hopeloze poging.

Déluge

Een snoeiharde mix van black metal en post-hardcore uit Frankrijk, het land dat zich steeds meer opwerpt als een pijler binnen de metalscene. Op de teller staat er één plaat, 'Æther', waarbij ze de hulp kregen van niemand minder dan Christophe Edrich (The Ocean, Hacride, Klone, …) and Joey Sturgis (Oceano, The Acacia Strain, Born of Osiris,…). In 2019 staat er nieuw werk op stapel, dat ongetwijfeld al aan bod zal komen op Eurosonic. Wie hierna nog niet wakker is, kan het beter opgeven.

 

Fontaines D.C.

Moeilijke keuze, want Boy Azooga speelt tegelijkertijd met deze Fontaines D.C. Op dit moment in de app van Eursonic staan die respectievelijk op één en twee in de "What's hot ranking". Maar sinds Idles zijn we weer helemaal in de ban van punkrock. Dus onze keuze ligt vast. Rechtstreeks vanuit een garage, zonder nog maar een album uitgebracht te hebben maken ze genoeg lawaai om één van de namen te zijn om naar uit te kijken deze editie!

 

Kælan Mikla

Kælan Mikla is een IJslands synthpunktrio dat ontstond in 2013. Ze brachten een debuutalbum uit op Fabrika Records in juli 2016 en lieten dat in 2018 volgen door tweede plaat 'Mánadans'. Kælan Miklas’ roots ruiken zowel naar avant-punkpoëzie als naar meanderende, dromerige darkwave, maar het drietal uit Reykjavík mixt die zo excentrieke en opwindend dat ze wel eens de ontdekking van dit festival zouden kunnen worden.

 

Lonker See

Lonker See zal geen moeite hebben op te vallen tussen de bakken synthesizerpop en new soul die Eurosonic brengt. Deze groep uit Polen maakt nummers waar mensen met gevoelige oortjes zich best van onthouden. Hun stomende jazz laat je alle hoeken van de kamer, van Groningen, van Nederland en van de hele wereld zien. Daarom dat hun nummers soms langer dan een kwartier duren. Ze krijgen veertig minuten tijd om het Der AA-Theaterpubliek terug wakker te schudden.

 

Michelle David & The Gospel Sessions

Traditie, maar dan in een nieuw licht en met een stem waarmee je rotsen kan splijten. Michelle David is de levende verklaring van de transformatie van gospel in soul en verder. Aretha is er niet meer, maar Michelle David zet haar werk met brio verder.

 

Ruth Koléva & The Fingertones

In Bulgarije wordt ze op handen gedragen. Marvin Gaye en Ella Fitzgerald kreeg ze met de papfles toegediend. Het leidde tot een jonge, frisse verschijning die haar eigen versie van popmuziek maakt, geïnfuseerd met een stevige dosis soul en jazz. Vier albums en talloze optredens hebben haar gemaakt tot wat ze nu is: een doorgewinterde soulpopdiva.

 

Perro

Ampersand Music heeft met Go March en Shht twee mooie Belgische bands op het Eurosonic-podium, maar toch kijken we vooral uit naar de nieuwkomer in de stal van Björn Nuyens: het Spaanse Perro, een band met twee drumstellen, massa's energie en catchy songs. Muzikaal ergens te situeren in het straatje van The Mars Volta, Preoccupations, King Gizzard, Fugazi en Hookworms. En er is goed nieuws, want buiten de twee shows op Eurosonic in Groningen spelen ze ook nog in De Zwerver in Leffinge en Volta in Brussel.

 

Sasha Boole

In Oekraïne, daar zijn nog echte cowboys. Sasha Boole is er zo één. Ooit deed hij vierentwintig shows in vierentwintig uur tijd met een gitaar en een mondharmonica. Als u hem voorbijliep in de metro, geen nood, nu mag hij op Eurosonic aantreden. In tegenstelling tot sommige andere cowboys heeft hij echte verhalen te vertellen; over zijn thuisland waar het niet altijd allemaal rozengeur en maneschijn blijkt te zijn. Maar soms ook wel, want er zitten ook simpele liefdesliedjes in zijn repertoire.

Kristof Van Landschoot, Bert Gysemans

14 januari 2019
Patrick Van Gestel