Goe Vur In Den Otto

Achtergrond

Wat nu, Studio Brussel? Hinken we weer eens achterna? De druk van fel groeiende nieuwkomers als Antwerp Metal Fest, Tongeren Metal Fest of Alcatraz festival heeft hen blijkbaar doen inzien dat metalen gitaren moeilijk weg te cijferen zijn van een alternatieve radiozender. Gevolg: het jaarlijks eenmalige, stevig opgeklopte initiatief 'De Zwaarste Lijst' met boegbeeld Alex Agnew is uitgebreid met een Discobar Galaxy-achtige metalkloon, het programma 'Goe Vur In Den Otto'.

Het idee is gegroeid in het Antwerpse stand-up comedymekka The Joker; dus dat zegt al veel. De titel van deze compilatie spreekt wat dat betreft voor zich. Johnny Jailbait en Pete da Bomber lallen er in hun plat Antwaareps elke radiozondag stevig op los, tot jolijt van menig festivalorganisator die maar al te graag slurpt van smaakvolle powermuziek in combinatie met een leuke podiumgimmick. Maar er zijn toch wel wat kanttekeningen te plaatsen bij deze dubbelaar.

Het opzet om het allemaal luchtig en zelfs wat potserig te houden en dus de hardrock uit de jaren tachtig en negentig vol jankende, “foute” gitaarsolo’s en singalongs nog eens af te stoffen, is inmiddels uitgebreid naar een overzicht van stoere rockmetalmuziek. Spijtig genoeg is dat niet echt hedendaags te noemen. Zo is de lijst met aanwezige bands nog grotendeels dezelfde als die van de twintig jaar oude 'Metalopolis'-cd’s. Alsof er op twee decennia tijd in metalland niets gebeurde. Opvallend dan weer hoe op beide Studio Brussel-reeksen namen als Metallica, Iron Maiden of Judas Priest schitteren door afwezigheid.

Daarnaast mag de bewust verzwegen genretitel “metal” met een stevige lepel magnesium doorgeslikt worden. Noch Turbonegro, noch Misfits, Helmet of Soundgarden zijn ooit met dat etiket opgesmukt geweest. Van de andere kant staat er ook nergens echt zwaar geweld tussen deze eenenveertig (!) songs. Geen black-, death- of speedtoestanden dus. Laat staan dat er één hanenkam present tekent.

Maar kom, twee stevige Duvels van ’t vat later klinkt deze verzameling al een stuk aangenamer. Wat begint als een ode aan wijlen Lemmy met Motörheads We Are The Road Crew en namen als Europe, Twisted Sister, of Kiss gecombineerd worden met Misfits, Prong of The Distillers, mag gerust “ruimdenkend” genoemd worden. Verder is er bewust niet gekozen voor de voor de hand liggende klassiekers (geen zoveelste Ace Of Spades, Final Countdown of I Was Made For Lovin’ You van bovenstaande artiesten), maar wel voor de net bijna vergeten, andere hits. Of fluit u anders nog dagelijks Rock You Like A Hurricane van de Scorpions mee of Journey’s Don’t Stop Believin’, dé klassieke powerballad van beide heren?

Dat om maar te zeggen: geniet, maar consumeer met mate(n). Voor de echte metalheads: trek het je vooral niet aan en beschouw dit niet als een zoveelste spotprent met jullie helden. Hoewel, … het feit dat dit dj-soundsystem op skireis naar Les Deux Alpes trekt met ondermeer Zornik en 2Fabiola, mag toch aanstoot geven voor een geweldige opstand. White riot. Dringend!