Gent Jazz 2014 - Van Avishai tot Zara

Achtergrond

De tijdloze setting van de Bijloke, een messcherpe line-up en festivalfood voor fijnproevers? Dat moet Gent Jazz zijn! Jazz of (net) geen jazz … de groten der aarde, vaste waarden en beloftevolle jonkies wisselen er elkaar af. En dat is dit jaar niet anders. daMusic buigt zich over het eerste luik:  

Donderdag 10 juli - eurojazz en geschiedenisles
*Wandelende legende - Dooooo do do dooo dooo dodoohoedoehoe doo doo. Don't Worry: Bobby McFerrin heeft meer in zijn mars dan een lauwe hit. Véél meer: McFerrin is een stemgymnast. Een zanger pur sang en een geniale improvisator. In Gent focust hij met zijn SpiritYouAll-programma op de zwarte muziek van het Amerikaanse slaventijdperk. Een must-see!

*Onuitwisbare waarde - Niet één, maar vier kleppers zorgen tijdens de set van drummer Manu Katché voor jazzvuurwerk. Ze komen trouwens uit alle windstekken: Katché zelf uit Frankrijk, pianist Legnini is Belg en saxofonist Di Battista is een ronkende naam uit de Italiaanse jazz. Richard Bona is een bassist uit Kameroen, die ook nog eens zingt. Maar centraal dus: de trommels van Katché, die in het verleden door een bonte groep opdrachtgevers in dienst werd genomen. Ons advies: Katché if you can!

*Jonge wolvin - Vanaf dit jaar heeft Gent Jazz een volwaardig tweede podium: de Garden Stage. Zara McFarlane, een coming lady van de Britse vocale jazz speelt er tussen de concerten op het hoofdpodium liefst drie sets. Vergelijk Open Heart met Plain Gold Ring, uit haar jongste plaat ‘If You Knew Her’, en je merkt meteen dat voorspelbaarheid niet tot haar woordenschat behoort. Kortom: een zangeres naar ons hart. In Gent krijg je drie kansen om haar te ontdekken. Verknal ze niet!

Vrijdag 11 juli - oren naar het oosten
Onuitwisbare waarde - Parijzenaar Ibrahim Maalouf kan iets wat weinigen hem nadoen: kwarttonen uit zijn trompet persen, wat zijn muziek een Arabische toets geeft. Hoewel … Maaloufs recentste plaat ‘Illusions’ is je reinste progrock. Of ligt het aan ons? Het is in elk geval een gesofisticeerde mix van stijlen. Maalouf sleept trouwens drie extra trompettisten mee naar Gent. Monumentale sound verzekerd!

Onuitwisbare waarde - Coole, lange halen en vliegensvlugge loopjes … daarmee jaagt de New Yorkse Israeli Avishai Cohen keer op keer koude rillingen langs onze ruggengraat. Op zijn trompet wel te verstaan: jazzbassist Avishai Cohen is iemand anders. De stijl van Miles Davis ten tijde van ‘Kind Of Blue’ is een van Cohens ankerpunten. Maar een copycat? Ga weg! Cohens trio brengt lentefrisse, uitdagende jazz. Stevig geworteld in de eenentwintigste eeuw. En dat tijdens niet één, maar drie sets op de Garden Stage!

Jonge wolf - Nog maar 27 is hij, maar Tigran Hamasyan heeft al vier albums achter zijn naam. Vorig jaar pakte hij uit met ‘Shadow Theater’, zijn tweede op het prestigieuze label Verve. De verbeeldingskracht van de Armeense pianist is grenzeloos. Hij laat stuiterende complexe stukken duelleren met gezongen ballads en breit een lappendeken van invloeden. Denk aan de toekomst: ontdek het prille genie nu, en schep er later mee op!

Zaterdag 12 juli - elektriciteit in de lucht
*Wandelende legende - Het zal je maar overkomen: als negentienjarige door de grote Miles Davis van de Britse eilanden geplukt worden voor een internationale carrière. Dave Holland maakte het mee, en speelde met Miles voor zeshonderdduizend hippies op het Isle of Wight-festival. Vandaag is hij een van de oude meesters van het vak. Hij sleurt deze keer geen bigband mee naar Gent Jazz, wel een hecht fusionkwartet. Een knipoog naar zijn job bij de Prince of Darkness?

*Onuitwisbare waarde - Brad Mehldau, in de jaren negentig het gezicht van een nieuwe lichting jazzpianisten, maakte naam met lyrische trioplaten, maar straalde ook al in duet met Pat Metheny en op zijn semiklassieke magnum opus ‘Highway Rider’. Toch zal menig jazzliefhebber raar opkijken van Mehliana, zijn project met drummer-elektronicus Mark Guiliana. Bereid je voor op duizelingwekkende jams, een spervuur van ideeën en striemende synth- en Fender Rhodes-klanken.

*Jonge wolven - De Garden Stage is op de derde festivaldag de biotoop van het Nederlands-Belgische trio De Beren Gieren. Toegegeven, de naam is nieuw voor ons. Maar een fastforward door ‘A Raveling’ voorspelt veel goeds: een smeltkroes van weerspannige pianojazz en verteerbare avant-garde, met humor en een punkvibe. En dat is even gevaarlijk als het klinkt!

Zondag 13 juli - terug naar de toekomst
*Wandelende legendes - enkele jaren geleden liet Chick Corea zich bijstaan door vibrafonist Gary Burton. Nu brengt de alumnus van Miles Davis - jaja, ook hij stond op Isle of Wight - Stanley Clarke mee. Ook geen kleine garnaal. Clarke en Corea zijn al meer dan veerig jaar makkers. Ze maakten met 'Light As A Feather' een Spaans-Cubaans getinte jazzplaat waarvan je steil achterover valt en definieerden de jazzrock met de band Return To Forever. De stukken van die band brengen de heren in Gent akoestisch. Geen twijfel dat ze er iets prachtigs mee doen.

*Onuitwisbare waarde - Als je op je debuutplaat steun krijgt van Charlie Haden en Pat Metheny, dan stap je de jazzwereld binnen via de grote poort. Enter Joshua Redman, een van de opvallendste saxofonisten van zijn generatie. Muzikanten als Brad Mehldau en Brian Blade blijven aan Redman kleven als kauwgom onder een schoolbank. Maar in Gent pakt Redman anders uit. Met minder sonore namen, waarachter wel steengoede musici schuilgaan. Alle ingrediënten voor no-nonsense jazzervaring.

*Jonge wolf - Wist u dat het dak van de Garden Stage eraf kan? Pianowonder/stem Jon Batiste gaat het nochtans demonstreren. Hij komt uit een van 's werelds muzikale hotspots, New Orleans, had zelfs een rolletje in HBO-serie ‘Treme’, en was al sideman van zangeres Cassandra Wilson. Met zijn band Stay Human maken we hem mee in zijn meest bevlogen modus. Batiste - uitzonderlijk sociaal bewogen op zijn achtentwintigste - speelt in Gent zijn zelfverklaarde social music, een eigenzinnige genreclash. Hopelijk regent het niet ...

Ontdek het volledige programma op www.gentjazz.com.