Geneest Steven Wilson onze smetvrees voor prog?
Achtergrond
De economische crisis waarmee we vandaag worstelen, lijkt weinig effect te hebben op de muziek - tenminste voor zover ze niet afhankelijk is van overheidssubsidies of bedrijfsmecenaat. Door het internet groeide de onafhankelijkheid van de muziek.
Dat was in 1976 wel anders: onder invloed van de wereldwijde oliecrisis ontdekte men dat muziek als consumptieproduct aan de man gebracht moest worden. De progressieve rock moest als 'onverkoopbaar' wijken voor disco, punk en new wave. Rond de progrock werd een schutkring gezet. Als een criticus er zich al eens aan waagde, trok hij minstens latex handschoenen aan.
De succesvolle opkomst van Marillion begin jaren tachtig blijft daarom één van de grote mysteries van de popmuziek. In het publiek zat toen een piepjonge Steven Wilson. Tien jaar later stond hij met Porcupine Tree aan de wieg van de nieuwe prog.
Wilson staat bekend als een muzikale omnivoor. Zijn nieuwe soloalbum 'Grace For Drowning' laat zich luisteren als een synthese van de diverse invloeden in zijn leven, van King Crimson en Miles Davis tot Joy Division. Tegen de economische logica van de muziekindustrie in brengt hij een eerbetoon aan de artistieke vrijheid, waardoor vooral de jaren 1965-1975 een indrukwekkende erfenis nalieten.
Wilson gaf bij de promo zelf tekst en uitleg: "For me the golden period for music was the late sixties and early seventies, when the album became the primary means of artistic expression, when musicians liberated themselves from the 3 minute pop song format, and started to draw on jazz and classical music especially, combining it with the spirit of psychedelia to create "journeys in sound" I guess you could call them."
"So without being retro, my album is a kind of homage to that spirit. There's everything from [Ennio] Morricone-esque film themes to choral music to piano ballads to a 23 minute progressive jazz-inspired piece. I've actually used a few jazz musicians this time, which is something I picked up from my work remixing the King Crimson records."
Oké, zo kennen we nog wel platen die de geest van de flowerpower opnieuw oproepen. Maar Wilson heeft zoveel aanzien gekregen in de grote, boze muziekwereld dat hij de collectieve smetvrees voor all things prog kan genezen. Het belang van 'Grace For Drowning' - door Wilson omschreven als "my biggest project to date" - kan daarom moeilijk overschat worden.
'Grace For Drowning' door Steven Wilson is verschenen bij Kscope Records. Lees onze recensie van het album overigens hier.