Gene Clark - 'No Other'
Gene Clark, helaas al sinds vorige eeuw wijlen, speelde ooit samen met David Crosby en Roger McGuinn bij de al even legendarische Byrds. Sterker nog, ingewijden beweren dat Gene Clark de drijvende kracht was achter de benijdenswaardige carrière van deze "founding fathers" van de folkrock. Iets te veel egotripperij leidde naar het vroegtijdige afscheid van Clark bij de Byrds en vormde het begin van een enigszins ongelijke solocarrière. 'No Other' werd beschouwd als het hoogtepunt van die carrière.
Nu wordt de hele oorspronkelijke lp op cd uitgebracht: acht goede tot prachtige songs, allemaal geworteld in de countryrock, het genre dat in die periode in Californië de dienst uitmaakte en waar de Byrds de weg voor geplaveid hebben. Van bij opener Life’s Greatest Fool hoort men de pedalsteel de harmonyvocals begeleiden, die ons zoveel jaren later nog altijd blijven bekoren. Volgt een heerlijke ballad, Silver Raven, op een luchtstroom van zachte backings en beheerste gitaarsolo’s en gedragen door de mooie stem van Gene Clark.
No Other, het titelnummer, wordt zwaarder aangezet en de gitaar klinkt wat vettiger in een niet zo sterke melodie. Clarks stem krijgt wat echo mee. In Strength Of Strings horen we flarden Cowgirls In The Sand van Neil Young. Niet kwaad als referentie en niet verwonderlijk evenmin, want in die periode hingen beide heerschappen in dezelfde kringen rond. Trouwens, even later op The True One zou men zweren dat het een verdwaalde track betreft van de Flyin’ Burrito Brothers feat. Gram Parsons. Steeds vrienden onder elkaar, nietwaar?
Een hoogtepunt vormt het bloedmooie From A Silver Phial dat als contrapunt alles in zich verenigt wat de countryrock tot een volwassen genre binnen de rockmuziek maakte. Clark lijkt nu wel gelanceerd, want de akoestische ballade Some Misunderstanding die volgt, duurt ruim acht minuten en is een breed opgebouwde reflectie over leven, verleden en toekomst. Crescendo gezongen en met steeds weer steunende backgroundvocals. Gene Clark kon wel wat, hoor.
Verder wordt een schijfje voorbehouden aan alternatieve versies of outtakes. Waarom bijvoorbeeld Train Leaves Here This Morning de uiteindelijke selectie niet haalde, is een raadsel dat Gene Clark in het graf heeft meegenomen. De alternate versies zijn soms wat langer, soms wat korter dan de definitieve takes, maar erg veel verschillen ze onderling niet, op Lady Of The North na, waar de sterkste versie de uiteindelijke selectie begrijpelijkerwijze haalde. De singleversie van Silver Raven klinkt wat gewaagder (en korter) dan de reeds bejubelde albumtrack.
Verder vindt de trouwe fan, de countryrockadept of de liefhebber van fraaie boxsets nog een cd met opnamesessies, een 7” single, een prachtig boek met enkele essayistische beschouwingen over de betreurde Gene Clark en, als niet te misprijzen toetje, de film The Byrd Who Flew Alone; The Making Of No Other door Paul Kendall.
U kunt dan zeggen: ja, maar de feestdagen zijn voorbij en mijn verjaardag valt in december. Geen paniek. Carnaval, Aswoensdag, de "honderd dagen" van uw puberende zoon, 1 april en even verder Pasen laten keuze te over. Honderdeneen gelegenheden om jezelf dit verzameljuweeltje te offreren. Gewoon doen!