Geert Verheyen

Achtergrond

Aha, eindejaar! Waar uw en onze lijstjesfetisj eindelijk ongegeneerd weelderig mag tieren. In de aanloop naar onze ultieme lijst van het afglopen jaar laten wij ook onze redacteurs even hun ei leggen.

Verslaafd als hij is aan het concertgebeuren, heeft (gv) amper nog een leven daarbuiten. Al een geluk dat de concertzalen rond het einde van het jaar in winterslaap gaan. Anders had hij vast niet de tijd gevonden om dit eindejaarslijstje op te stellen.

De beste van het jaar.

1. The War On Drugs – ‘Lost In The Dream’
2. The Antlers – ‘Familiars’
3. Strand Of Oaks – ‘HEAL’
4. Alt-J – ‘This Is Yours’
5. A Winged Victory For The Sullen – ‘Atomos’
6. Young Fathers – ‘DEAD’
7. Death From Above 1979 – ‘The Physical World’
8. Ryan Adams – ‘Ryan Adams’
9. Damon Albarn – ‘Everyday Robots’
10. She Keeps Bees – ‘Eight Houses’

Amai, dat kon beter!

2014 gaat de geschiedenis in als het jaar waarin U2 de woede van de wereld over zich heen kreeg. Omdat ze een cadeautje gaven in het verkeerde papier met het verkeerde kaartje erbij. Het was het equivalent van gebreide sokken onder de kerstboom: iets dat we liever niet kregen. ‘Songs Of Innocence’ werd aangekondigd als de plaat die de relevantie van U2 anno 2014 moest aantonen en deed net het tegenovergestelde. De meest makke plaat van het jaar.

Mocht ik kunnen, wekte ik deze terug tot leven.

Luc De Vos, uiteraard. Velen beginnen pas nu te ontdekken dat Gorki meer was dan Mia en dat de groep, ondanks de successen, altijd een beetje ondergewaardeerd is gebleven. Luc De Vos is iemand die iedereen wel eens is tegengekomen op café of op een optreden. Of op de Gentse Feesten, uiteraard. Ook wie hem niet persoonlijk kende, beschouwde hem als een vriend. Een artiest die tussen het volk stond. En een mooi mens.

U hebt deze toch gezien?

Heel weinig clips gezien, maar New Dorp, New York van SBTRKT is me in positieve zin opgevallen. Ook die albumcover waarin er op een prachtige manier met kleurencontrasten gewerkt wordt is de moeite.

Straf live

1. dEUS, Cirque Royal – 19 december
2. Damien Rice, Cirque Royal – 26 oktober
3. The Rolling Stones, TW Classic – 28 juni
4. Damon Albarn, Rock Werchter – 3 juli
5. Portishead, Pukkelpop – 16 augustus

Ik koop hier

Zelf ben ik een luie koper. Een paar keer klikken met de muis, de VISA-kaart in het bakje van de online banking en je vindt alles. The usual suspects komen me daarbij goed van pas: de bollen.com van deze wereld, Cosmox en wowhd.nl, maar ook Bilbo Leuven die een even schitterende webshop hebben.

Ik koop (nog) geen vinyl wegens plaatsgebrek (er staat een hele collectie oude lp’s van mijn vader en mezelf gestockeerd bij de grootouders), maar ik ga wel eens graag de sfeer opsnuiven in Coffee & Vinyl op het Antwerpse Zuid en ook in Urban Outfitters hebben ze vaak een verrassend vinylaanbod.

Misschien wordt dat wel mijn voornemen voor 2015: een platenspeler aanschaffen?

Coolste trend

Geen eigenlijk. 2014 was voor mij een behoorlijk trendloos jaar. Of het moet zijn dat de hiphop het verdacht goed gedaan heeft. De hiphop van de toekomst is een smeltkroes van genres, zoals bij Shabazz Palaces, Run The Jewels, Kate Tempest en de coole Mercury Prize-winnaars Young Fathers. Verder ook fijn dat de wereld The War On Drugs ontdekt heeft.

Ook zien we de dingen die zich de laatste jaren voordeden nog versterken: de manier waarop en langs welk kanaal je een plaat uitbrengt, wordt steeds belangrijker en ook groepen die de radio links laten liggen kunnen grote zalen vullen.