Gavriel Rios – Two Compilations
Achtergrond
Wat is het geheim van Gabriel Rios’ succes? We vragen het ons af telkens als hij ergens als headliner op een festivalaffiche prijkt, zoals komende zomer op Suikerrock. Zijn het louter zijn fraaie looks? Een overzicht van ’s mans oeuvre tot dusver op ‘Two Compilations’ leert echter dat de Puerto Ricaan intussen ook een aardige set songs bij elkaar geschreven heeft.

‘Two Compilations’ bevat twee cd’s: eentje met alle singles en eentje met twaalf bonustracks. Plaat nummer één, het beste van, leert ons dat wij persoonlijk maar zelden omvergeblazen werden door het werk van de intussen in New York residerende Rios. De man heeft wel een hoop fijne nummers bij elkaar gespeeld, maar echte uitschieters zitten er daar te weinig tussen. Wereldklasse sluimert voor ons enkel door in Broad Daylight, Stay en Dauphine.
Als we Rios echter één compliment kunnen geven, dan is het wel dat hij de zon op onze radio leerde schijnen. Want wereldschokkend vinden we zijn muziek dan misschien niet, ze doet ons wel dromen van vakantie. Op nummers als Unrock, Cincomanos, Tu No Me Quieres en Las Calaveras is het moeilijk om stil te blijven zitten. De strooien rokjes en de sangria op een strand in een Spaanstalig land zijn dan heus niet ver weg te denken.
Gabriel Rios plukt voor cd1 uit zijn drie studioalbums en die klinken ook behoorlijk divers. Vooral het in 2010 uitgekomen ‘The Dangerous Return’ - met een belangrijke rol voor Jef Neve en Kobe Proesmans - toonde een heel ander gezicht. Eentje dat op momenten als Tidal Wave en Gulliver … Mighty B One behoorlijk smakelijk is. En dus moeten wij schoorvoetend toegeven dat Gabriel Rios toch best veel pijlen op zijn boog heeft en dat een verzamelaar als deze de man alle eer aandoet.
Zeker als je met een extra schijfje waar krijgt voor je geld. Daarop staan enkele covers die we al eerder hoorden. Sommige geslaagd (Porque Te Vas of het voor StuBru gecoverde Pets), andere een pak minder (het hemeltergende Hallelujah met Natalia). Het oerdegelijke El Raton, dat nu geregeld op de radiogolven surft, en Auscencia krijgen ook nog de nadrukkelijke stempel van Neve en Proesmans mee.
Fans zijn met ‘Two Compilations’ wellicht niet zoveel, maar wie het werk van de Puerto Ricaan niet te best kende, wordt hier wel een stuk wijzer mee. Als de zomer van 2012 even beroerd wordt als die van vorig jaar, kunnen festivalorganisatoren op Gabriel Rios rekenen voor een paar straaltjes zon.