Four Tet – 'There Is Love In You' (2010)
Het is het eerste dat je ziet, als je een plaat koopt: de hoes. Of – in het Engels klinkt het altijd iets) gewichtiger – het artwork. Te vaak gaan we voorbij aan de aantrekkingskracht die een album- of singlehoes kan hebben. Vraag maar aan New Order die in Peter Saville een geknipt kunstenaar vonden en daarmee op zich al deden uitkijken naar de volgende release van de band.
Fotograaf Jason Evans en graficus Matthew Cooper werkten al eerder samen, telkens met een resultaat dat wenkbrauwen deed fronsen, dat je nieuwsgierig maakte. Naar hoe ze het ontwerp hadden gemaakt en hoe het paste bij de muziek.
De hoes van 'There Is Love In You' vond de oorsprong in de testprints die elke ochtend worden gemaakt door de digitale fotolabo's in het centrum van Londen. Kleurenspectrums, felle bloemen en fijne geometrische rasters vertellen de technici of de printers goed werken. Het zijn deze testprints, die Jason Evons op zijn ateliermuur prikte en fotografeerde op kleurennegatief. Die afdrukken werden dan met een perforator aangepakt.
De piepkleine, ruwe rondjes werden zorgvuldig gerangschikt op een glasplaat waarvan dan een positieve afdruk werd gemaakt. Deze mix van digitaal en analoog is een volmaakte visuele expressie van de elektro-akoestische muziek op de plaat. Enkel op deze manier kon dit gemaakt worden.
Dergelijk proces werd ook steevast gebruikt bij de andere hoezen van Evans/Cooper voor Kieran Hebdans muzikale project. En ook Caribou, Wild Beasts hebben dat begrepen. Zelf zei Hebdan hierover in een dubbelinterview met ook Jason Evans: “So if someone looks at the sleeve for 'There Is Love In You' and loves it; if this person sees it on all the different formats and notices that they’re all different in their scale; if this person looks closely and maybe reads an interview where you discuss the process for making the sleeve; then perhaps that’s a way to see the potential in photography, to see it go much further. I think that understanding makes it truly lasting and stands the test of time in an amazing way.”
In datzelfde interview legt Evans ook uit waarom het zo goed klikt tussen de twee: “I think DJing is quite an important part of the glue between us. I was promoting the club night “No Requests” at Electricity Showrooms, and every week I would play a few records and sometimes you’d be the guest DJ. DJing has been important to the promotional portraits and cover art we’ve made together, because it gives me a sense of where your head’s at because you don’t DJ for the crowd but for the love of music. And (one) I never really knows what you are going to play next. Whenever you make a new album or we start a discussion about artwork, it begins with me trying to make photographs that look like the music sounds. And we’ll speak about the artwork well before the record is finished, so there is loads of time to think about it and to prepare. I feel like we have reached a point where we have things very structured because you just can’t help having structure after working together for a long time.” Of hoe muziek verder gaat dan enkel maar de klanken.
Geniet hier van het andere fotografische werk van Jason Evans. En misschien kan je tegelijkertijd de plaat hieronder beluisteren.