Flashback 1996: Oasis speelt historisch optreden in Knebworth

Flashback

Op tien augustus 1996 wandelden de leden van Oasis het podium op in het domein Knebworth, klaar om de eerste van de twee grootste optredens uit hun carrière te spelen. Één op twintig Britten probeerden een ticketje te kopen om de koningen van de Britpop te bewonderen, slechts een kwart miljoen mochten effectief de weide oplopen. Een hoogtepunt was bereikt. Vanaf toen kon het alleen maar bergaf gaan.

“Right here, right now. This is history.” Noel Gallagher sprak een uitzinnige meute toe tijdens een warme zomerdag in Hertfordshire, Engeland. En gelijk had hij. Meer dan een kwart miljoen mensen kochten een ticketje om de grootste Britse band sinds The Beatles te aanschouwen. Een status die ze zelf hadden opgebouwd met enkele aanstekelijke working-class nummers. En zelf terug afgebroken hebben met het, op coke en drank opgenomen, vervolg ‘Be Here Now’.

"You're making history, you lot." Noel Gallagher kon er niet over zwijgen, terwijl hij met kleine ogen de achterste rijen van het publiek probeerde te aanschouwen. Onmogelijk. Hij was dan ook de eerste die door had wat een immense prestatie de band had geleverd om tot dat punt te komen. Hij was het die, toen de band vanuit London kwam overgevlogen met de helikopter, de piloot bij de landing de opdracht gaf om nog eens over het publiek te cirkelen. “To take it all-in”.

Maar helaas was niet alles zo idyllisch zoals iedereen het zich nu twintig jaar na datum voorstelt. Oasis zou Oasis niet zijn zonder wat animo in de backstage. Liam Gallagher zou niet gediend geweest zijn over de catering - de worsten te slap, de groenten te flets - waarna hij uitzinnig van woede een maïskolf door de backstage zou hebben gekegeld en het leek af te bollen.  Maar gelukkig moest de frontman niet aanschuiven voor zijn eten, wat dan weer het grote probleem was bij het publiek. Ook de ellenlange wachtrijen bij de toiletten zorgt bij heel wat mensen nog steeds voor nijpende nachtmerries. Niemand kon zich uiteindelijk echt voorbereiden op zo’n grote massa, ondanks talloze inspanningen.

Een dutje doen en in rust en kalmte voorbereiden stond ook op de planning voor Oasis, maar dat werd teniet gedaan door de voorprogramma’s. Je zou haast vergeten dat niet alleen Oasis, maar ook Manic Street Preachers, The Charlatans, Ocean Colour Scene en The Prodigy de eer hadden op datzelfde podium te mogen staan. “Heb je ooit al eens geprobeerd een dutje te doen, terwijl enkele meters verder The Prodigy de speakers tot het uiterste drijven? Good luck!” zou gitarist Bonehead later in een interview laten vallen. Al zullen de zenuwen daar vast ook voor iets tussen gezeten hebben.

Het waren uiteindelijk de woorden "Hello, hello, hello. Let’s go” van Liam Gallagher die het startshot gaven van een wervelende show. Niet dat het hun beste optreden was – geluid goed krijgen op zo’n oppervlakte is tot op de dag van vandaag een hachelijke onderneming – maar het blijft wel voor eeuwig hun meest memorabele. Tussen het verrassende openingsnummer Columbia en hun slot, waarbij ze The Beatles wat respect betuigden door een cover van I Am The Walrus te brengen, waren alle Britten één grote familie. Hits als Wonderwall en Don’t Look Back In Anger werden en masse mee gekweeld, hoorbaar van Yorkshire in het noorden, tot het diepe zuiden van Cornwall.

“Well, what now?” vroeg iemand na het optreden aan een uitgezakte Noel. “I couldn't tell ya” was zijn allesomvattende antwoord. Als je lang met een fles prik schudt, volgt hoe dan ook het moment dat de fles barst. De fles was Britpop, de uitbarsting Knebworth. Achteraf bekeken waren de twee optredens van Oasis het hoogst haalbare voor een band, en bij uitbreiding voor een heel genre.

Wat doet een mens na zo’n ervaring? Beseffen dat het nooit meer zal terugkeren, zichzelf verliezen in roem en drugs en als gevolg daarvan zichzelf keren tegen wat nu net de cruciaalste beleving was tijdens dat bewuste weekend in 1996. Familie. Alle Britten voelden zich voor twee dagen lang intens verbonden met elkaar, namen elkaar bij de schouder en zongen dezelfde taal: de taal die twee broers uit Manchester hen aangeleerd had .Sinds Knebworth is het echter nooit meer goed gekomen tussen die twee.

Noel Gallagher speelt twintig jaar na Knebworth op Pukkelpop volgende week vrijdag. Nog steeds zonder zijn broer, maar met zijn High Flying Birds. “Don’t Look Back In Anger”!

Lees hier hoe Oasis het optreden in Knebworth herdacht.