Fela Kuti & Ginger Baker - Black Man’s Cry (1971)

Ginger Baker raasde aan tweehonderd per uur door het leven. Al bij al opvallend vast te stellen dat hij toch de tachtig haalde. Hij is alvast één van de vreemdste vogels in het muzikale landschap, toen en later, een ongeleid projectiel dat toch altijd weer aan de oppervlakte kwam met een ritmische topprestatie. De docu uit 2012 'Beware Of Mr. Baker' was de ultieme ontnuchtering, waarbij een extremely grumpy old man vanuit zijn Zuid-Afrikaanse versterkte burcht terugkeek op een wonderlijke carrière. Een week lang verkennen we de exploten van wijlen Mister Baker.

Ginger Baker was een wandelende beatbox en toen hij de ultieme ritmes niet meer vond in de Angelsaksische wereld, ging hij het zoeken op andere continenten, bij de meesters van de Afrobeat zelve. Zo belandde hij begin jaren zeventig als vanzelf bij Fela Ransome Kuti met wie hij in een Landrover Afrika in trok hetgeen netjes werd gedocumenteerd in de film 'Ginger Baker In Africa' van Tony Palmer uit 1971.

In november 1971 besloot Baker zelfs een opnamestudio te bouwen in Lagos, de hoofdstad van Nigeria, hetgeen absoluut geen sinecure bleek te zijn, aangezien na vele technische problemen de studio pas kon openen in 1973 (Paul McCartney nam er met Wings 'Band On The Run' op in 1973).

Enfin, de occasionele samenwerking tussen Kuti en Baker leverde bij tijd en wijle ritmisch vuurwerk op in de jaren zeventig. Na het faillissement van de opnamestudio in Lagos verkaste Baker voor de rest van de jaren tachtig naar een olijfboerderij in Italië, een periode waarin hij nauwelijks nog musiceerde.