Feeërieën internationaler dan ooit
Achtergrond
Het zusterfestival van Boterhammen in het Park die de kiosk in het Warandepark van Brussel 's avonds inpalmt pakt uit met namen die onder meer uit Scandinavië of van over de Atlantische Oceaan komen. We zeggen zelfs meer: zowat de helft van de bands zette nog geen voet op het grondgebied van ons koninkrijk België.

Elke avond krijgt ook een bepaald genre als rode draad op Feeërieën.
Zo zal dat op de eerste dag een stevige scheut Scandinavische elektronica zijn, beïnvloed door jazz en klassieke muziek. Het Noorse duo Deaf Center zal dat op gepaste wijze duidelijk maken, ze zijn de geschikte opener. Vladislav Delay volgt met z'n Quartet, hij staat gekend voor enkele straffe medewerkingen op het label van Damon Albarn.
Folk noir neemt dag twee in. De Deense klassebakken van Murder stonden al op menig shortlist met hun gitaren en innemende vocalen. Denk aan gospel en blues bij het trio van Timber Timbre. Ijzersterke livereputatie, zeker met de bagage van de laatste twee platen op zak te hebben.
Dag drie belooft ons songwriters die zich in de folk manifesteren. Een gloednieuwe Belgische band bijt de spits af: Birds That Change Colour. Frontman Kohlbacher brengt z'n sprookjesmuziek geflankeerd door Zita Swoon-bassist Albertijn, Millionaire-drummer Schroyen en de dames van Laïs. Herlees die zin gerust een keer. Talent hebben ze ook over het kanaal: Hannah Peel. Door de meest toonaangevende magazines overladen met hoge scores. Schrik niet als u een 80's-klassieker hoort passeren, veelzijdig is haar tussennaam.
Wereldmuziek boven op donderdag. De naam Awesome Tapes From Africa mag u vrij letterlijk nemen: een uit de hand gelopen hobby in de vorm van Afrikaanse muziektapes te verzamelen zorgt er voor dat Shimkovitz nu naar Brussel komt en één van de hipste blogs online heeft. Artist In Residence Sarah Ferri komt aansluitend haar titel alle eer aandoen. De singersongwriter wordt vaak vergeleken met stemmen van wereldniveau, mis haar niet! Imany laat tenslotte enkele gouden stemmen van decennia terug herleven met haar eigen kunnen. Nina Simone en Billie Holiday zouden niet minder dan fier zijn.
Een ietwat verrassende wending staat ons te wachten op de laatste dag: post dubstep. De donkere, mysterieuze soundtrack van Blackest Ever Black dompelt ons in de sfeer. Nog meer obscuur wordt het met Demdike Stare ("de blik van de heks op de brandstapel"). Een doodshoofd in het logo en dreunende dreiging nemen het park over. Psychologist bedaart de gemoederen vervolgens, iets wat je als vergelijking met James Blake wel moet kunnen. Ook Raime zorgt voor een fijne overgang naar de diepe nacht met hun trage, industriële bassen.
Als u weet dat hier de voorbije jaren ontbolsterde talenten als Grizzly Bear, The Bony King Of Nowhere en Ólöf Arnalds passeerden, raden we aan beter toch maar eens een kijkje te nemen van 22 tot en met 26 augustus in het Warandepark.