Eurosonic/Noorderslag 2012: Boy, A Classic Education, Reckless Love
Achtergrond
Jeukende handen, koud zweet, een droge keel... U herkent de symptomen ongetwijfeld als festivalkoorts, goesting om naar een festival te gaan. En EUROSONIC/NOORDERSLAG is niet zomaar een festival. Het is het grootste showcasefestival voor Europese muziek en daMusic is maar wat trots als partner van dit festival te mogen optreden. Daarom stellen wij met veel plezier over de komende weken en maanden een aantal van de bands op dat festival kort aan u voor.
BOY
Een meisjesduo met meer dan tweeënveertigduizend fans op Facebook en wij die daar nooit van gehoord hebben? Geef toe: het prikkelt de nieuwsgierigheid, zeker als dit duo Boy blijkt te heten. Is het omdat hun naam zo kort is, dat we erover keken? We hadden ze moeten spotten toen ze onlangs een Border Breaker Award wonnen, maar toen vertroebelde Selah Sue waarschijnlijk onze blik.
Valeska Steiner en Sonja Glass zijn respectievelijk afkomstig uit Zwitserland en Duitsland, maar hun repertoire is uitsluitend in het Engels. Als dit een voorbeeld is van Europese samenwerking, dan zijn wij er helemaal voor gewonnen.
De twee meisjes - die niets jongensachtig hebben - zingen bijna zo mooi als de heggenmus in onze tuin en zijn gelukkig niet even grijs. Ook hun muziek is kleurrijk, zonnig en sprankelend. Hun eerste cd 'Mutual Friends' die uitkwam in september, staat vol met vrolijke deuntjes die herinneringen opwekken aan zomers die even zonnig waren als de novembers van deze tijd. De twee zangeressen spelen op die cd haast alle instrumenten zelf behalve de drums. Die lieten ze beroeren door o.a. Thomas Hedlund van Phoenix. Some guys have all the luck.
Vocaal doet het duo denken aan Feist, Olivia Merilhati van The Do en in mindere mate aan Regina Spektor. Voor de teksten putten ze vaak uit hun persoonlijke leven, wat hen oprecht maakt. Drive Darling gaat bijvoorbeeld over hoe Valeska haar geboortestad Zürich achterliet en koers zette richting Berlijn, haar muzikale dromen achterna.
Waitress gaat dan weer over een barmeid, die klaagt dat haar leven zo zinloos is en snel voorbijgaat. "While daylight is fading, while traders are trading, while the jukebox is playing, while lovers are dating, the waitress is waiting."
Eén groot nadeel: jongens zullen zich in de teksten van Boy niet echt kunnen inleven. Deze band mikt vooral op goedkeuring van hun seksegenoten en daarbij hebben ze nog een obstakel te overwinnen: ze zien er verdomd goed uit! Menige vrouw zal beteuterd haar eigen lijn vergelijken met deze twee ranke rietstengels. Aan hen één raad: zet Little Numbers op en kijk niet naar de clip. Wedden dat je onder tafel stiekem gaat meestampen!
A CLASSIC EDUCATION
Met de overdaad aan Latijn die tegenwoordig te horen is in het parlement, is dit misschien geen overbodige luxe. Hoewel het overwicht van deze band in Italië ligt, is een belangrijk onderdeel Canadees. Zanger-gitarist Jonathan Clancy stamt namelijk uit dat overzeese land. Maar dat neemt niet weg dat de verstandhouding duidelijk goed zit. De muziek is niet complex, maar wel erg efficiënt en weet de aandacht vast te houden.
Experiment hoeft u in deze groep alvast niet te zoeken. Wat wil je ook met zo'n naam? De songs zijn eerder klassiek en halen inspiratie uit de sixties, waarbij vooral de gitaren de hoofdrol wegkapen. Op plaat - hun debuut heet 'Call It Blazing' - krijgt ook de zang nog een laagje wolken mee.
Live is dit absoluut de moeite, zoals wij al aan den lijve konden ondervinden in het voorprogramma van British Sea Power eerder dit jaar. In die mate zelfs dat wij ons hier graag opnieuw aan willen wagen.
Website
MySpace
Soundcloud
Last.fm
RECKLESS LOVE
Het moet niet altijd complex zijn. De Finnen van Reckless Love zoeken het niet ver. The Darkness is een band die meteen door ons hoofd schiet als we deze band te horen krijgen. En dan vooral vanwege de pakkende gitaarriffs. Zanger Olli Herman heeft (gelukkig?) niet de stem van ??, maar wel het nodige charisma. 'Animal Attraction' is hun tweede plaat en als daar dezelfde pakkende songs op staan als op het debuut is het voor ons al lang goed.
En uiteraard wordt daar het nodige vrouwelijk schoon bij betrokken in de videoclips. Op het podium hoort daar het nodige vertoon van blote basten en wijdbeense posities bij. De teksten zijn misschien simpel ("It's getting hot,hot, hotter than hell") en weinig tot de verbeelding sprekend, maar het meezinggehalte is dan weer bijzonder hoog.
Verwacht geen intieme, diepgaande show van dit viertal, maar een feestje waar het bier in het rondspat en je moet oppassen dat je tenen niet onder die van je buurman terechtkomen, want springen zal je.