Eli Goffa - Glue

Sommige mensen leggen de lat wel erg hoog.

“Als tienjarig jongetje hoorde ik voor het eerst prachtige soulstemmen als die van Etta James, Mahaliah Jackson of Ray Charles op oude vinyl platen van mijn grootouders. Aan de grond werd ik genageld door de puurheid en doorleefdheid van die muziek. De blues waren voor mij een openbaring en plots wist ik wat ik in het leven wou gaan doen, namelijk mensen raken met muziek, net zoals die oude platen dat met mij deden.”

Aan het woord is Elie De Prijcker, de man achter Eli Goffa. Met die woorden legt hij de lat voor zichzelf wel erg hoog, maar wie nieuwe single Glue hoort, kan niet anders dan toegeven dat de man de stijl, het gevoel en de uitvoering van die grote voorbeelden tot in de perfectie benadert.

Het nummer borrelt langzaam op met het geluid van regen tegen het raam, een eenvoudige pianotoets en het wonderlijke stemgeluid van De Prijcker, maar na een minuutje of twee vallen drummer Eric Bosteels, een galmende gitaar het Hammond-orgel van Benjamin Jacobs in en steekt er een emotionele storm op die je onweerstaanbaar meetrekt en de pijn van de vertolker meedogenloos blootlegt.