Eindejaarslijstje Nic De Schepper
Eindejaar 2017
Koop nooit een cd van Jebroer of Lil Kleine in de Colruyt. Voor je het week heb je een pets in je gezicht van (nds) of kan je zijn kots van je parkeerticketje schudden. Zelf heeft hij ook muzikale ambities en lach maar niet, want je weet waar Geubels is begonnen. Zijn lijstje is een kopstoot, een wall of death met namen als Pain Of Salvation, Rotting Christ en Avatar. Je weet dus waar je aan toe bent voor je verder leest: dit is het lijstje van het Beest.
Nu al klassiekers
1. Pain of Salvation – ‘In the Passing Light of Day’
2. Orden Ogan – ‘Gunmen’
3. Mastodon – ‘Emperor of Sand’
4. Wolfheart – ‘Tyhjyys’
5. Kreator – ‘Gods of Violence’
6. Alestorm – ‘No Grave but the Sea’
7. Unleash the Archers – ‘Apex’
8. Arch Enemy – ‘Will to Power’
9. Powertrip – ‘Nightmare Logic’
10. Obituary – ‘Obituary’
De podiumbeesten
1. Rotting Christ – Graspop, 16/06/2017
2. Venom - Alcatraz festival, 14/08/2017
3. Orden Ogan - Biebob, 31/10/2017
4. Thurisaz – Graspop, 15/06/2017
5. Monster Magnet – Graspop, 17/06/2017
Vergeet de hype
Wat is dat tegenwoordig toch met al die Hollandse rappers? Alleen al namen als Jebroer en Lil Kleine geven mij braakneigingen. Als je dan ziet hoeveel succes ze hebben met hun bagger. Ik zie jonge gasten bij mij aan de kassa komen die zelfs helemaal beginnen praten zoals dat uitschot, maar als ik ze dan trakteer op een plets in hun gezicht, ben ik plots de slechterik.
Kritiek op de kritiek
Ik erger mezelf te vaak aan recensenten die zichzelf ongelofelijk serieus nemen (De Morgen, Knack, ik kijk vooral naar jullie). Daarnaast merk ik ook dat veel recensenten gewoon absoluut geen aanleg hebben om te schrijven. Hun artikels staan dan vol scheve zinsconstructies, vaak verkeerd gebruikte clichéuitdrukkingen en taalfouten.
Wie volgens mij dan wel weer enorm goed bezig is, is onze Belgian Metal Shredder Stijn Danneels. Ik weet nog dat hij enkele jaren geleden op Facebook reclame maakte voor zijn pas gestarte blog en intussen maakt hij showcases en heeft hij het al tot jurylid van de Belgische preselectie van de Wacken Metal Battle geschopt. Iets wat mij als klein bloggertje dat zelfs nog amper tot schrijven toekomt, vervult van gezonde afgunst.
Het oog wil ook wat
Een band die de laatste jaren toch aan het uitgroeien is tot een publiekslieveling en wie weet misschien zelfs ooit een festivalheadliner. Dit jaar mochten ze op zaterdag Graspop opwarmen en de belangstelling was enorm. Volgend jaar staan ze in een nu al uitverkochte Casino in Sint-Niklaas. Deze clip is alvast een voorsmaakje op hun volgende plaat. Ik ben al enorm benieuwd.
De obligatoire voorspelling
Volgend jaar komt Ghost met een nieuwe plaat. Dat betekent ook de komst van Papa Emeritus IV. De eerste Papa die het ongetwijfeld tot leider van een echte religie zal schoppen. Daarnaast hoop ik volgend jaar zelf voor het eerst te kunnen gaan optreden op onze plaatselijke Sluize Kermis, alwaar ik zal worden opgepikt door een grote organisator. Tegen 2019 ben ik dan ook ongetwijfeld terug te vinden op de grotere festivals.