Eindejaarslijstje Marc Steens
Eindejaar 2017
De beste stuurlui staan aan wal, ofte niet op het podium. Marc Steens is er zo eentje. Als één van de drijvende krachten achter het Clubcircuit, een paar decennia back office / backstage van het Dour Festival en docent aan PXL, de muziekhogeschool in Hasselt volgt hij het reilen en zeilen in de muziekwereld zowel passioneel als professioneel. Dit is zijn terugblik op 2017.
Nu al klassiekers
1. Amenra – ‘Mass VI’
2. Jordan Rakei – ‘Wallflower’
3. Curtis Harding – ‘Face Your Fear’
4. STUFF. – ‘Old Dreams New Planets’
5. Yussef Kamaal – ‘Black Focus’
6. Brutus – ‘Burst’
7. Altin Gün – ‘Goca Dünya’
8. Témé Tan – ‘Témé Tan’
9. Thundercat – ‘Drunk’
10. Asgeir – ‘Afterglow’
Subliem, maar vluchtig
Ik heb dit jaar ontelbaar keer geluisterd naar ‘Andiamo A Comandare’ van Fabio Rovazzi, een Italiaanse hit die diende als soundtrack bij de spectaculaire intrede van Tom Vermeir (Mario) in Zingarate van Compagnie Cecilia. Plat misschien, maar aanstekelijk als een wintergriep.
Het podiumbeest
Zowel in akoestische outfit (Deep In The Woods) als full monty (Dour, releaseshow AB): Amenra. En in 2017 ook verbluft staan kijken naar de schoonheid van Rhye (Cactus) en Slowdive (Botanique). De passage van Meute op Dour Festival is ook iets wat ik niet licht zal vergeten.
Vergeet de hype
Grootste val-eens-door-de-mand-moment van het jaar: het uitvallen van de autotune bij PNL op Dour Festival.
Kritiek op de kritiek
Als er iemand de nagel op de kop kan slaan qua recensies, is het Sasha Van der Speeten wel. Lees er bijvoorbeeld de recensie van Anderson.Paak maar eens op na.
Het oog wil ook wat
Leve Coely!
Wat brengt 2018?
Ik kijk ontzettend uit naar de nieuwe worp van Rhye. De vooruitgeschoven singles laten alvast het beste beloven. Langs Belgische kant ben ik benieuwd wat Blackwave. J to the C en Ertebrekers voor ons in petto hebben. Verder kijk ik niet te veel vooruit. Ik laat me graag aangenaam verrassen.
Waar kijk je naar uit van andere artiesten?
Aan Michael Franti: een passage in België.