Eindejaarslijstje Jorik Antonissen
Eindejaar 2017
Mogen we (ja) nog vele jaren als vrijgezel wensen? Alleen op die manier zijn we er zeker van dat hij zijn tijd nuttig kan blijven besteden met het beluisteren van tonnen albums, het bezoeken van geweldige liveshows en het spuien van zijn gefundeerde mening over beiden. Nick Cave maakte dit jaar het meeste indruk op hem al moet de Prince of Darkness wel een jonge rosse koning laten voorgaan als het op aantal vermeldingen aankomt in zijn eindejaarslijstje. En wat vond hij de beste plaat? U ziet het hiernaast en leest het hieronder.
Nu al klassiekers
1. Mount Eerie – ‘A Crow Looked at Me’
2. King Krule – ‘The OOZ’
3. Phoebe Bridgers – ‘Stranger in the Alps’
4. Perfume Genius – ‘No Shape’
5. The National – ‘Sleep Well Beast’
6. The War On Drugs – ‘A Deeper Understanding’
7. Spinvis – ‘Trein Vuur Dageraad’
8. Laura Marling – ‘Semper Femina’
9. Kendrick Lamar – ‘DAMN’
10. Morrissey – ‘Low in High School’
Net uit de top 10 gevallen, maar met drie voetbalvelden voorsprong opnieuw het beste Belgische album: Warhaus!
Subliem, maar vluchtig
In de reeks: één week grijsgedraaid en daarna nooit meer opgelegd:
1. Jens Lekman – ‘Life Will See You Now’
2. Alexandra Savior – ‘Belladonna of Sadness’
3. Father John Misty – ‘Pure Comedy’
De podiumbeesten
1. Nick Cave & The Bad Seeds - Sportpaleis, 13/10/2017
2. Mac Demarco – Ancienne Belgique, 28/11/2017
3. Aldous Harding – Ancienne Belgique, 15/11/2017
4. Declan McKenna - Botanique, 10/10/2017
5. King Krule – De Roma, 11/12/2017
Vergeet de hype
Gorillaz gaan we niet snel vergeten... Hun laatste plaat wel! ‘Humanz’ verdwaalt in een opeenstapeling van zwakke gastoptredens. Daarnaast lijkt de marketing rond de virtuele band die het concept oorspronkelijk zo sterk maakte, intussen stilletjes uit te sterven. Of hoe Joris Roobroeck het verwoordde in zijn recensie van het Gorillaz-optreden in Vorst Nationaal: “In tijden waarin ter ziele gegane rappers als 2Pac of Biggie terug tot leven worden gewekt en op een podium worden geprojecteerd, moet het toch maar een klein kunstje zijn hetzelfde te doen met cartoonfiguren.”
Kritiek op de kritiek
Ik ben het vaak eens met ‘the internet's busiest music nerd’, maar hier zit Anthony Fantano er grondig naast. ‘The Ooz’ heeft enkele luisterbeurten nodig om haar geheimen te ontluiken, maar het is de meest doordachte, futuristische plaat van het jaar. Archy Marshall moppert zich onopvallend de eeuwigheid in.
Het oog wil ook wat
De obligatoire voorspelling
Met Tamino is één van de beste Belgische zangers in jaren opgestaan. Aangezien heet ijzer in deze tijden niet snel genoeg gesmeed kan worden, zal dit wonderkind volgend jaar wel zijn debuutplaat uitbrengen, vijf sterren-recensies incluis.
Verder was ik een beetje teleurgesteld door de samenwerking tussen Courtney Barnett en Kurt Vile dit jaar. ‘Lotta Sea Lice’ is zeker geen slecht album, maar het levert nooit de synergie op die je zou verwachten van deze combinatie. Courtney blijft wel de coolste persoon die momenteel in de muziekscene te bespeuren valt. Laat volgend jaar dus maar een opvolger van ‘Sometimes I Sit and Think, and Sometimes I Just Sit’ in de bovenste rangen van mijn eindejaarslijstje prijken.
Tot slot hoop ik oprecht dat Alex Turner ons in 2018, tegen de verwachtingen in, het magnum opus van Arctic Monkeys voorlegt in plaats van een middelmatige plaat, opgeblazen door overdreven marketing.