Eindejaarslijstje Bjorn Borgt

Eindejaar 2017

Hij heeft een zwak voor Ryan Adams, zoals je hieronder kan zien, maar dat betekent nog niet dat hij met oogkleppen kijkt of luistert. Nee, daarvoor is Bjorn Borgt te nuchter van aard.

Eindejaarslijstje Bjorn Borgt

Nu al klassiekers

 

1. Ryan Adams – ‘Prisoner’

2. The National – ‘Sleep Well Beast’

3. The War On Drugs – ‘A Deeper Understanding’

4. Jason Isbell & The 400 Unit – ‘The Nashville Sound’

5. The XX – ‘I See You’

6. London Grammar – ‘Truth Is A Beautiful Thing’

7. Ryan Adams – ‘Prisoner B Sides’

8. Cigarettes After Sex – ‘Cigarettes After Sex’

9. John Moreland – ‘Big Bad Luv’

10. Josh Ritter – ‘Gathering’

 

Subliem, maar vluchtig

 

1. Lorde – ‘Melodrama’

2. Grandaddy – ‘Last Place’

3. Hiss Golden Messenger – ‘Hallelujah Anyhow’

 

De podiumbeesten

 

1. Ryan Adams – Pukkelpop, 17/08/2017

2. Editors – Pukkelpop, 17/08/2017

3. Jason Isbell & The 400 Unit – AB, 03/11/2017

4. The National – Vorst Nationaal, 09/11/2017

5. Girls In Hawaii – Pukkelpop, 17/08/2017

 

Vergeet de hype

 

Ik heb het moeilijk met hoe bepaalde Vlaamse bands gepusht worden. Elke drol, die ze op de wereld loslaten, wordt gehypet, terwijl het vaak niet meer dan dertien-in-een-dozijn-nummers zijn. U weet wel: het sprookje van Oscar & zijn Wolf, Bazart, etc. Ook voor iemand als Tamino gaat het veel te snel. Je hoort me zeker niet zeggen dat voorgaande artiesten slecht zijn, maar ik begrijp gewoon de hype niet.

 

Kritiek op de kritiek

 

De vooringenomenheid van sommige recensenten is soms wel eens vermoeiend. Van bepaalde acts weet je zo dat de sterren hen rond de oren vliegen, terwijl andere groepen bij voorbaat kansloos zijn. Ik sprak een recensent voor het optreden van Editors op Pukkelpop. De neus werd reeds op voorhand opgehaald. De hele wei ging plat voor Tom Smith & co en toch werd die negatieve lijn doorgetrokken in enkele recensies. Een beetje flauw toch.

 

De obligatoire voorspelling

 

Ik vrees nog meer beats en nog meer Hollandse kutrappers, maar misschien kan Joost Zweegers eindelijk eens op de proppen komen met de absolute wereldplaat die hij in de vingers heeft.

1 januari 2018
Patrick Van Gestel