Eindejaarslijstje Ben Moens

Eindejaar 2017

Hij is één van de bezielers van Nosta, geilt op dansmuziek, maar draait ook de hand niet om voor een portie King Gizzard en aanverwanten. Ben Moens ergerde zich nogal aan wat in 2017, maar genoot tegelijkertijd met volle teugen.

Nu al klassiekers

 

1. Vince Staples – ‘Big Fish Theory’

2. Kevin Morby – ‘City Music’

3. Hypochristmutreefuzz – ‘Hypopotomonstrosesquipedaliophobia’

4. Soulwax – ‘From Deewee’

5. Roméo Elvis & Le Motel – ‘Morale 2’

6. LCD Soundsystem – ‘American Dream’

7. Badbadnotgood – ‘LateNightTales’

8. Daphni – ‘fabriclive 93’

9. Lone – ‘DJ-Kicks’

10. Témé Tan – ‘Témé Tan
 

Eervolle vermeldingen voor Kelly Lee Owens, Millionaire, The xx, Dave Clarke, Talaboman, STUFF., Acid Pauli, Kendrick Lamar en Mura Masa.

 

Subliem, maar vluchtig

 

1. Mount Kimbie – ‘Love What Survives’

2. Rone – ‘Mirapolis’

3. Mac Demarco – ‘This Old Dog’

Ook bij James Holden, Beck, Kelela, Jacques Greene, Maya Jane Coles en St. Vincent raakte ik niet verder dan “interessant”.

 

De podiumbeesten

 

1. Mac Demarco – Ancienne Belgique

2. San Soda – Horst

3. Kate Tempest – O2 Academy

4. Arcade Fire – Primavera

5. Jacques – Eurosonic Noorderslag

 

Vergeet de hype

 

De ongelofelijk saaie Solange, de zo mogelijk nog saaiere The War On Drugs. De teleurstellingen uit de hoek van Ty Segall & Courtney Barnett, Protomartyr, Joe Goddard, Bicep en Tyler, The Creator. De weirde toestanden van Sinjin Hawke of Jlin (terwijl Princess Nokia, Actress of Arca wèl boeien). De herrie van Brutus en Amenra.

 

Kritiek op de kritiek

 

Het bizarre stuk over de onzin van voorprogramma’s. De brave man gelooft, vrees ik, dat pakweg Oscar and the Wolf, Arctic Monkeys of Dimitri Vegas & Like Mike meteen als headliners geboren werden en nooit als voorprogramma gepokt, gegroeid en geëvolueerd zijn.

 

Het oog wil ook wat

 

 

 

 

De obligatoire voorspelling

 

Amery, uit Denderleeuw City.

Hartenwens: minder livestreams, meer Nosta.