#EightiesEmo - Tears For Fears - Pale Shelter (1982)

Emotionele terugslingermomenten naar de eighties, waarbij je slechts twee tonen of slagen nodig hebt om met je hoofd en je hart weer in je tienerjaren vol teenage-angst en opwinding te belanden. Een weekje hits met een gedoseerde joie de vivre en een behoorlijk duister ondertoontje, dat in de eighties bon ton was.

Yep, de eerste kennismaking met deze Britse treurwilgen was onmiddellijk een bull’s eye. Bitterzoete popsong met een melancholie van heb ik u daar. Geschreven door leadzanger Roland Orzabal over de teleurstelling van een scheef gelopen relatie, maar dan met de ouders eerder dan met een partner.

Bij de eerste release deed Pale Shelter (You Don't Give Me Love) helemaal niets, maar precies een jaar later, nadat Mad World en Change de weg geëffend hadden, werd het toch nog een terechte en vette hit. En ook de debuut-lp 'The Hurting' werd goud.

Alhoewel de song werd geschreven door Orzabal, werd het ingezongen door die andere frontman en bassist Curt Smith: "If it's a softer song it's normally me. If it requires being belted, it's normally Roland. My voice is a lot darker, a lot more melancholic, and Roland is more of a shouter. He's trying to make a point. Which is very loud. So those are the differences in our voices, basically. Mad World and Pale Shelter and Change, even though they're pop songs, wanted to be more melancholic and softer, and that's my voice."

Orzabal was al een paar weken op twee akkoorden aan het dubben. Tot hij op een morgen wakker werd en de zanglijn eraan toevoegde en de puzzelstukken in elkaar vielen. De titel was geïnspireerd door een kunstboek waarin hij een werk van Henry Moore, 'Pale Shelter', ontdekte. En ook het laatste puzzelstuk viel.