#EightiesEmo - Big Country - Chance (1983)

Emotionele terugslingermomenten naar de eighties, waarbij je slechts twee tonen of slagen nodig hebt om met je hoofd en je hart weer in je tienerjaren vol teenage-angst en opwinding te belanden. Een weekje hits met een gedoseerde joie de vivre en een behoorlijk duister ondertoontje, dat in de eighties bon ton was.

Punkrockgroep The Skids bevatte twee keikoppen, zanger Richard Jobson en gitarist Stuart Adamson, en ontplofte na drie succesvolle platen (Jobson zou nog eentje opnemen als Skids), omwille van ego-trubbels en mondde uit in The Armoury Show (Jobsons vehikel) en Big Country.

Die laatste nam met enige voorsprong de de beste start in 1983 met droomdebuut 'In A Big Country', dat een eind weg musiceerde van de licht gezwollen retoriek van Skids, maar met de doedelzakgitaarklanken (ze waren tenslotte van Schotland, dat scheelt) toch een nieuwe en frisse klanke produceerden, die qua impact en productie (Steve Lillywhite) een anthemisch karakter vertoonde, genre “Born to Run”.

Chance was een groepscompositie over een vrouw die een kans op liefde zag en hard verloor: "It's the story of a girl who has had a hard time at home and marries the first guy who comes along. She has loads of kids, and he beats it. It's happened to a few people I know, and I think it's absolutely disgusting." De brug in het nummer ontstond toen drummer Mark Brzezicki een song poogde te schrijven met enkel de zwarte toetsen van de piano.

Ondanks het zware songthema was dit toch een live-favoriet waarvan voorman Stuart Adamson zich afvroeg of het een klassieke tearjerker was: “I think so. In a way, Chance has worked perfectly because it's become other people's song more than ours." Adamson wou het liever van de playlist af, omdat het nummer te voorspelbaar was, maar het publiek bleef erom vragen.

De groep kwam aan haar einde met de zelfmoord van Stuart Adamson in 2001, die naar buiten uit als zelfverzekerd overkwam, maar worstelde met persoonlijke demonen.