#EénPlaatMaar - Dennis Wilson - Dreamer (1977)

Sommige carrières in de rock-‘n-roll zijn een kort leven beschoren, maar soms moet het ook niet meer zijn. Eén plaat die alles omverkegelt, vervolgens ook de groep uit elkaar doet spatten en dan hopla aan de kant to never return.

Eén van die platen die in volle punkexplosie een beetje verloren liep, maar die doorheen de decennia een rehabilitatie en re-issue mocht vieren, die opleverde wat hem initieel toekwam: respect voor een schone plaat. Maar het bleef bij die ene, want tragisch genoeg was hij de enige Beach Boy die echt kon surfen en die in 1983 dan ook verdronk in de oceaan.

Dennis Wilson, geboren in Californië en middelste van de broers Wilson (tussen Carl en Brian). De drummer van The Beach Boys en een babemagnet, maar ook berucht voor zijn korte, liaison met Charles Manson, die hem beschouwde als geldschieter en met hem een plaat wou opnemen. Naar verluidt bestaat die ook en Manson slaagde er zelfs in om één van zijn songs, Cease To Exist,’ door The Beach Boys te laten opnemen (B-kantje, hertiteld tot Never Learn Not To Love) onder de credits van Carl Wilson. Toen het Dennis Wilson iets te bizar werd, knipte hij alle banden met Manson door.

In 1977 nam hij soloplaat 'Pacific Ocean Blue' op, wellicht één van de allerberste Beach Boys-solo-exploten. Op dat moment kreeg het wel goede kritieken, maar verkocht ze matig (#96 in Billboard 100) en werd het versmacht door de disco en de punk, die volop woedden. Pas decennia later zou het genie van 'Pacific Ocean Blue' erkend worden en genieten van een deftige rerelease (één van de beste re-releases van 2008) en bakken krediet en geniet het van een blijvende cultstatus.

Op 28 december 1983 zou hij dus verdrinken na een behoorlijke zuippartij in Marina Del Rey. Hij was slechts veertig jaar oud.