#Dubbelaars - The Who - The Real Me - 'Quadrophenia' (1973)

Groepen of artiesten die op een gegeven moment met de creativiteit geen blijf wisten en zoveel materiaal uit de snaren knepen, dat ze niet één maar twee plaatjes in één keer de wereld inzonden. Dat is wat we deze week onder de loep leggen. In veel gevallen ware het beter geweest om iets meer te wieden om tot één perfecte plaat te komen, maar in de reeks die volgt, schaadt de overdaad in het geheel niet en werd “less is more” terecht naar de verdomhoek verwezen.

Deze is best te nuttigen in één luisterbeurt. In de wagen tijdens een iets langere rit bijvoorbeeld, want alles heeft met alles te maken in deze rockopera (de tweede van The Who).

Pete Townshend had namelijk als één van de eersten de rockoperatruc perfect in de gitaarvingers (andere gegadigden waren The Pretty Things ('S.F. Sorrow'), The Kinks ('Preservation Act 1' en 'Act 2'), Genesis  ('The Lamb Lies Down On Broadway') en Pink Floyd ('The Wall')).

The Who had met 'Tommy' in 1969 al een behoorlijke standaard neergezet van wat een fikse rockopera mocht zijn, maar in 1973 volgde 'Quadrophenia'. Voor ons een late ontdekking. Vandaar dat hij de voorkeur heeft  op 'Tommy', maar het had net zo goed 'Tommy' kunnen zijn.

'Quadrophenia' is nog donkerder en zit dieper in de Mod-realiteit dan 'Tommy', die iets meer van een sprookje weg heeft. Het is het verhaal van de clash tussen rivaliserende mods en rockers in het Engeland van midden jaren zestig. Jimmy, een jonge mod worstelt met werk, meisjes, amfetamines en het Britse klassensysteem. In typiche Townshend-schrijfstijl wordt met potige songs een perfect pad gelegd tussen diepe melancholie en razende woede.

Zoals gezegd: best in één ruk te nuttigen, maar als we dan toch één song eruit moeten filteren, dan maar The Real Me. Vintage Who met de priemende gitaar van Townshend, de gespierde zang van Daltrey, de dansende baslijnen van Entwistle (in een glansrol) en de gemetronomeerde furie van Moonie. Uit 1973, maar het nummer spat nog altijd uit de boxen alsof het eergisteren werd ingespeeld.