#Dromenland - The Coral - Chasing The Tail Of A Dream (2015)

“Slapen is verloren tijd, behalve als je droomt”, zei een wijze. Daarom een weekje songs waarin de droom (of de nachtmerrie) heerst.

Ontdekt in de nadagen van de Britpop-hausse en ooit een zeer fijn concert (in 2003 ) van gezien van onder een picknicktafel op Pukkelpop, toen het pijpenstelen regende. Maar The Coral liet het niet hangen op de Main Stage en ploegde moedig voort. Van deze groep kunnen we ongeveer alles waarderen, maar de rest van de wereld volgt helaas niet altijd.

Hier jagen ze op de staart van de droom met een nummer uit 'Distance Inbetween' uit 2016, die hier amper de aandacht kreeg die het verdiende. Wij geven hen met veel plezier een nieuwe kans. Coral-voorman James Skelly over deze droomsong in Mojo: "About how you need your dreams, but they can kill you, if you don't know when to stop. Maybe men suffer from a less realistic view of the world. It's almost like 'Mad Men', where what you're seeing and what's going on in everyone's minds are two different things. It can seem like a normal situation but inside the person's mind it could be apocalyptic. Chasing The Tail Of A Dream is sort of like that – it's about how your dreams can make you, but they can break you. Sometimes, you've got to know when to stop. I probably won't know when to stop; it'll probably break me."

Skelly werd wakker op een morgen, ging naar beneden, nam de gitaar, ging terug naar bed en begon de riff te spelen. Voor één keer geen bluesgetinte riff zoals gewoonlijk en in zijn hoofd speelde zich het verhaal af van een psychedelische detective in een film noir. In het nummer is ook de sologitaar voor de eerste keer van zijn hand: “So I thought, may as well make it a big one". Het nummer versnelde ook het terug samenkomen na een pauze van vijf jaar en deed de vlam in de pan slaan, want ze vertelden Q Magazine: “Once there's a spark it's hard to stop. It took about four rehearsals and we had half a dozen new songs."