Drie redenen waarom je Jazz Middelheim niet mag missen
Achtergrond
Sommige dingen veranderen nooit. Zoals de instant rustgevende setting van Park Den Brandt, het prachtige decor van Jazz Middelheim. Of het feit dat sommige "jazzliefhebbers" denken dat ze zitjes op de eerste rij mogen reserveren met jassen, paraplu's en wat niet al. Het programma is wel elk jaar anders, en ook editie 2015 is weer top. Drie redenen waarom u ze niet mag missen.
1. Hulde aan Coltrane's 'A Love Supreme'
Toen Coltrane het modale prachtwerk 'A Love Supreme' op de wereld losliet in 1965, had hij nog goed twee jaar te leven. In wat volgde dreef hij steeds verder weg op de zee die free jazz heet - luister maar naar zijn postuum uitgebrachte 'Interstellar Space'. 'A Love Supreme' was nog een en al melodie. En die hangt als een geest boven het podium op de tweede festivaldag.
Twee van John Coltrane's strafste volgelingen, Joe Lovano en Chris Potter brengen samen met hun band een eerbetoon aan Trane met hun programma Sax Supreme. In hun band zit onder meer de legendarische bassist Cecil McBee, nu tachtig.
Op diezelfde dag sleept ook Archie Shepp zijn oude knoken het podium op. De man speelde met Coltrane op ‘Ascension’ (1965). Bizar genoeg nam hij ook deel aan de sessies voor ‘A Love Supreme’, maar die haalden de uiteindelijke plaat niet. In Antwerpen voert Shepp zijn Attica Blues Big Band aan tijdens een trip door zijn tot de verbeelding sprekende album 'Attica Blues' uit 1972. Dat de geschiedenisboeken voor beroering zorgen op dag twee, staat daarmee wel vast.
2. Pianist Jason Moran leidt de dans
Pianist Jason Moran is de zogenoemde artist in residence tijdens de vierdaagse in Park Den Brandt. Hij wijkt geen seconde van het festivalterrein en stelt niet één, niet twee, maar drie van zijn projecten voor. Om dat klaar te spelen moet je een grote zijn. En dat is Moran. Hij duikt de studio in met de crème van de hedendaagse jazzscène, heeft negen albums als bandleader op zijn palmares en krijgt lof in gespecialiseerde magazines als DownBeat en, euhm, Playboy.
Op vrijdag speelt hij samen met gitariste Mary Halvorson en trompettist Ron Miles in een wat atypisch trio. Op zaterdag brengt hij de tent voor Dr. John op temperatuur met zijn veelzijdige ode aan het oeuvre van entertainer Fats Waller (check ter voorbereiding de uitstekende plaat ‘All Rise: A Joyful Elegy for Fats Waller’). En op zondag speelt hij gastheer voor meestergitarist Bill Frisell en zijn eigen vrouw Alicia Hall Moran.
De laatste festivaldag is trouwens Frisell-dag. Bij daMusic kijken we met meer dan gezonde spanning uit naar zijn trioperformance van het album 'Guitar In The Space Age', waarop hij teruggaat naar de tijd dat Russen en Amerikanen elkaar de loef probeerden af te steken tussen de maan en de sterren.
3. Het sneeuwt kleine en grote ... groten
Dat sneeuwen moet je met een korreltje zout nemen natuurlijk. Als het weer al niet top is, dan zullen TaxiWars (rond Tom Barman en Robin Verheyen), Dr. John (met zijn hommage aan Louis Armstrong) en verschillende combo’s van pianowonder Fulco Ottervanger wel zorgen dat de thermometer los in het rood schiet.
Inderdaad, backstage moeten de grote en de mindergrote jazziconen oppassen dat ze elkaar niet vertrappelen: Brussels Jazz Orchestra dat in duel gaat met de wonderlijke componist Darcy James Argue (vorig jaar nog met zijn big band te zien op Gent Jazz). Zangeres Cécile McLorin Salvant, die het zowel met Archie Shepp als solo doet. Hoogwaardig bezoek uit New Orleans van Mac Rebennack, beter gekend als Dr. John. Pianist Steve Kuhn met wellicht de strafste ritmesectie van het festival: drummer Joey Baron en bassist Steve Swallow.
Mis Middelheim dus niet van 13 tot en met 16 augustus in Park Den Brandt . Het zouden wel eens de beste vier dagen van je zomer kunnen worden.
Voor alle info surf je hierheen.