Drie dagen lang kopbreken
Achtergrond
We zijn reeds enkele uren in augustus beland, het tweede luik van onze festivalzomer. Hoogtepunt wordt uiteraard onze driedaagse in Kiewit, we trekken er gedurende drie weken samen met u op uit om belangrijke knoppen door te hakken, uw persoonlijke lijstjes zonodig nog complexer te maken en u tenslotte helemaal tuureluut te draaien. De Pukkelpop-special, deel 1.
Nog maar eens over de The Knife-cover van Jose Gonzáles beginnen, is een oeverloos cliché, maar men laat ons geen andere uitweg, als de twee recht tegenover elkaar geprogrammeerd werden. De keuze tussen het elektro-origineel of wegdromen bij de akoestische gitaar van Gonzáles, het had verschrikkelijk geweest. Gelukkig voor velen onder ons, speelt The Knife pas om 18u15. Doch blijven er genoeg keuzes over om nachten te lang over te piekeren.
Donderdag om 12u30 - Tunng (Club) vs My Latest Novel (Marquee)
Twee groepen die min of meer in mekaars verlengde liggen, zijn My Latest Novel en Tunng. Beiden maken vooral gebruik van akoestische instrumenten om te komen tot dromerige liedjes, die een warm gevoel teweeg brengen. Waar bij Tunng toch gebruik wordt gemaakt van elektronica, geeft My Latest Novel een meer prominente plaats aan violen, xylofoon en percussie om min of meer dezelfde emoties over te brengen. Neen, u kan ze niet allebei zien, u moet helaas ook deze knoop doorhakken.
Wat moeilijke keuzes betreft, kan deze tellen. Kiest u voor americana van de hoogste kwaliteit, dan zult u ongetwijfeld uw gram kunnen halen bij My Morning Jacket. Bovendien hebben zij met hun meest recente CD een meesterwerk voortgebracht en moesten zij de fans eerder dit jaar teleurstellen toen hun tournee werd afgelast. Zij hebben dus iets goed te maken. Geeft u echter de voorkeur aan beats and pieces, dan is DJ Shadow uw man. Hij weet de draaitafel en de sampler om te bouwen tot een waar altaar voor de liefhebbers. Bovendien kan hij terugvallen op een cataloog van 90 miljoen (!) nummers. Op een podium ongetwijfeld een aanrader, vraag dat maar aan de pukkelpoppers van 1999 en 2002.
Vrijdag om 16u55 - Dirty Pretty Things (Marquee) vs The Spinto Band (Club)
Na de Botanique is het de beurt aan Pukkelpop om Dirty Pretty Things te ontvangen. De groep, met als zanger ex-Libertine Carl Barât, stelt op 18 augustus haar debuutplaat ‘Waterloo To Anywhere’ opnieuw aan het publiek voor. De eerste single Bang Bang You’re Dead deed het goed in de Britse hitlijsten en Deadwood maakt stilletjes het muzieklandschap onveilig. Dit wordt een uurtje pure rock-‘n-roll: strakke jeans, snelle riffs en Stella Artois natuurlijk! Maar wie de voorkeur geeft aan de originele klank van de kazoo (u weet wel : het instrument dat het Swingpaleis droeg) kiest voor The Spinto Band. Dit zesledig gezelschap uit de Verenigde Staten heeft met Oh Mandy hét popnummer van het jaar geschreven. Live is het een mengeling van Weezer (denk aan de clip van ‘Buddy Holly’) en Franz Ferdinand. Iedereen kan het met elkaar vinden en iedereen zingt uit volle borst mee, zelfs de drummer. Als The Spinto Band je niet in beweging kan krijgen, zit je duidelijk op de verkeerde plaats. Shake that ass!
Vrijdag om 20u00 - The Frames (Marquee) vs Martha Wainwright (Club)
Lang, heel lang was Martha Wainwright zuster van en dochter van. Maar met die fantastische soloplaat die nog niet zo lang geleden verscheen, heeft ze meer dan getoond dat ze ook op eigen benen staan kan. Prachtige liedjes, een schitterende stem en geen blad voor de mond. Wat wilt u nog meer? Maar voor hetzelfde geld (u heeft tenslotte al betaald) kiest u voor de rasechte Ierse rock van The Frames, die op een podium steeds weer verbazen met hun krachtige songs. Wie hen al eens aan het werk zag, weet dat zij een verpletterende show kunnen neerplanten. Slaap er nog meer eens een nachtje over!
[pagebreak]
Zaterdag om 13u55 - Joan As Police Woman (Club) vs 65 Days of Static (Marquee)
65 Days Of Static staat voor postrock die perfect gecombineerd wordt met electronica. Naast oerdegelijke muziek brengen, slagen deze Britten er ook in te ontroeren zonder één woord te zingen, een prachtige live-performance neer te zetten en zijn publiek daar volledig in mee te trekken. Hier tegenover staat echter ook de veelbelovende naam Joan As Police Woman geprogrammeerd die met haar doodeerlijke muziek iedereen charmeert. Geen troelala maar een pracht van een stem en een talent op piano, gitaar en viool. Joan slaagt er life steeds in een sfeer te creëren waar haar echte luistermuziek prachtig tot haar recht komt.
Zaterdag om 17u05 - !!! (Marquee) vs Yonderboi (Club)
Chick Chick Chick, Plunk Plunk Plunk, noem hen zoals je maar wil. !!! heeft geen naam nodig om potten te breken. Dat deden ze trouwens al met hun album Louden Up Now, dat hoge ogen gooide bij de recensenten en de aandacht vestigde op hun curieuze punkfunk. Ook live meer dan de moeite. Wie desondanks !!! niet goed genoeg vindt klinken, kan opteren voor de band rond de talentvolle Hongaarse muzikant/componist Yonderboi. Deze brengt een sappig klinkende mengelmoes van onder andere hiphop, r&b, Hongaarse volksmuziek en jazz die beïnvloed werd door verschillende elektronische muziekstijlen. Men kan dus zonder twijfel zeggen dat de muziek van deze 24-jarige artiest een tikkeltje ongewoon en gedurfd is.
Zaterdag om 20u35 - Yeah Yeah Yeahs (Marquee) vs Hot Chip (Club)
Ben je te vinden voor Amerikaanse garage punkrock (Yeah Yeah Yeahs) of toch eerder voor Britse electropop (Hot Chip)? Beide bands zijn actief sinds 2000, hebben twee studioalbums uit en genieten in beperkte mate bekendheid. Beide zijn zeker de moeite waard, aan u dus nu de keuze wie u live wil gaan bewonderen.
Zaterdag om 22u45 - Belle and Sebastian (Marquee) vs Broken Social Scene (Club)
Ingetogen luisterliedjes, zonder te vervallen in "geitewollensokken"-songs, is iets waar Belle & Sebastian al ruim tien jaar een patent op heeft. Over al hun albums hangt een sfeer van zelden geziene kwaliteit. Hun laatste, \'The Life Pursuit\', kent wisselend succes bij de die-hard-fans maar wat ons betreft haalt de plaat nog steeds een geweldig niveau. Op het podium weet het uitgebreid collectief dezelfde mentaliteit uit te stralen, zodat ze van bij het begin voor een krop in de keel zorgen. Wie er al bij was in Brussel, weet wat we bedoelen. Enorme aanrader. Het Canadese Broken Social Scene zorgde op Werchter 2004 dan weer voor hét concert van die editie en wat ons betreft van alle Werchters samen. Met de betoverende nummers uit \'Forget It In People\' weten ze ons steeds te raken. Hun recentste \'Broken Social Scene\' klinkt iets experimenteler maar nog steeds overtuigend genoeg om een plaats in onze kast te veroveren. Ondanks het feit dat ze het vele touren moe zijn, twijfelen we er niet aan dat ze op Pukkelpop nog hemels zullen fonkelen. Ayco Duyster is fan, we hopen van u hetzelfde. De keuze met Belle & Sebastian was nog nooit zo verscheurend.