Down The Rabbit Hole: veelbelovende kleppers in wording
Achtergrond
Van 27 t.e.m. 29 juni vindt in het Nederlandse Beuningen Down the Rabbit Hole plaats. Hoewel nieuw aan het zomerfestivalfirmament belooft dit een knalfeest van formaat te worden. Het groentje kon al op heel wat (pers)aandacht rekenen. De organisatoren, Mojo Concerts, zijn dan ook de mensen die Lowlands in handen hebben. Een duidelijke tegenzet na het immens succesvolle Best Kept Secret van rivaliserende concertorganisator Friendly Fire. Hoe meer zielen hoe meer vreugd! De namen mogen dan wel niet zo groot zijn als deze op BKS (of Lowlands wat dat betreft), onze hoop is er niet kleiner om.
Down the Rabbit Hole is een verwijzing naar Alice in Wonderland, jawel, een psychedelisch festival dus. Voor we de muziek overlopen verdient de veelbelovende lijst randactiviteiten een blik. Theater en poëzie rond het kampvuur, zeefdrukken, yoga, vlotten bouwen om het aanpalende meer te bevaren, allround kunst installaties in het bos… Kortom alles waar ook maar een hippie geurtje aan zit kan er beoefend worden. Oh en de achtste finale van Nederland op het WK voetbal wordt er live uitgezonden. Niets leuker dan Hollandse supporters ambeteren, toch?
Dit alles niet om te zeggen dat die muziek op niets trekt. Headliners zijn Foals, Damon Albarn en The Black Keys. Veel uitleg behoeven deze namen niet. Elke rechtgeaarde muziekliefhebber weet wat deze lieden uitspoken. Foals maakt extreem dansbare indierock, wij zijn er zeker van dat u al eens een been heeft uitgezwaaid op My Number, de hit op hun laatste worp 'Holy Fire'. Albarn bracht met 'Everyday Robots' een heerlijk intieme soloplaat. Andere bekenden zijn psychedelica experten MGMT, indierockers Warpaint en Zweedse synthpoppers Little Dragon. Op de affiche valt hier en daar ook een bekende Belg te ontwaren. Indiepop wonderkinderen Balthazar mogen op zaterdag het Hotot podium beklimmen en ook rootsrocker Admiral Freebee tekent present.
Het wel erg summier overlopen de bekendere namen verraadde het misschien al: de echte meerwaarde van dit festival dient lager op de affiche te worden gezocht. Ontdekkingen genoeg te doen hier. De selectie aan relatief onbekende groepjes en kleppers-in-wording is bijna Douresk. Bij deze de bands waar wij met reeds wild trappelende voetjes naar uitkijken
Opgericht door Columbiaanse uitwisselingsstudenten/percussionisten vormt deze groep een sterke cocktail van Cumbia, rock en rap. Het collectief tekende bij het Belgische Crammed Discs label en brengt daar dra haar tweede plaat, 'Vivo', uit. Als deze even hard swingt als voorganger 'Pelao' zit het meer dan snor. Zoals ze vorig jaar op Dour (voor een schandalig klein publiek) al bewezen kunnen ze met hun prettig gestoorde liveshow alles omver blazen. Hopelijk herhalen ze dat kunstje op Down the Rabbit Hole, we laten het u weten.
De Noren van Electric Eye brengen psychedelische space rock, jawel. Hun debuut lp 'Pick-up, Lift-off, Space, Time' kreeg laaiende reviews. Niet geheel onterecht ons inziens. Hun sound houdt het midden tussen Pond, Pink Floyd en Truckfighters. Sfeer troef met andere woorden. De jongens touren sinds kort Europa rond en speelden ondertussen op onder andere Airwaves in Ijsland
Knotwilgen van nummers, dat brengt Parquet Courts: korte, staccato postpunk. Recht vooruit en niet omkijken. Drie albums plaatsten de jongens van Brooklyn al in uw kast (of dat zou toch moeten). Gestoord en absurd zijn epitheta die hen moeiteloos afgaan. Of wat dacht u van een overstuurde blokfluit solo (You’ve Got Me Wondering Now)? Als u bang bent van een beetje dissonantie blijft u echter waarschijnlijk beter in uw tent, Parquet Courts scheurt de boel gaarne aan stukken, en dat doet het niet volgens de regeltjes.
Giftige, loodzware, geestesverruimde, psychedelische doom. Uncle Acid & The Deadbeatsmaakt alles kapot, uw trommelvliezen incluis. Donker als Electric Wizard en psychedelisch als Fuzz. Naast al dat geweld kunnen de giftige nonkels er melodisch ook wat van, getuige de intro van het fantastische I’ll Cut You Down. Sinds 2010 bracht de band drie platen en drie singles uit. Breng uw satanistische rituelenset mee en haal de lsd-strips uit uw medicijnenkast.
Onder het fantastische pseudoniem Filosofischestilte gaat de nog maar twintigjarige Nederlandse producer Luuk Graham schuil. Luuk maakt verstilde, subtiele, electronische muziek. Bovenop een laag trage beats tovert hij de mooiste melodieën en geluiden die wie dat nog niet is beslist in trance zullen brengen. Wegdromen en rustig drijven op melancholische electronika. Tussen al het grote gitaargeweld door kijken wij stiekem vooral hier naar uit. Zeker gezien het schabouwelijke niveau van hun laatste twee platen gaan wij alvast iets vroeger weg bij The Black Keys.
Ons overzicht zou niet compleet zijn zonder deze buitenbeentjes. Analog Africa is een soundsystem verbonden aan het gelijknamige Frans-Tunesische platenlabel. Bezieler Redjeb reist de wereld af op zoek naar zeldzaam Zuid-Amerikaans en Afrikaans vynil die hij in zijn dj sets verwerkt. Alles uit de jaren zestig enzeventig, dansbaar en uit voornoemde continenten kan de revue passeren en u de heupen uit de kom doen dansen.
Deze Nederlandse groep daarentegen brengt rhythm and blues van het zuiverste soort. Nog maar twee jaar bezig maar toch al een strakke, stomende sixties sound brengen, het kan blijkbaar. Originaliteit ga je hier niet vinden, hyperkinetisch ouderwets geschuifel des te meer.
Deze Britten hebben nog maar één ep uit, 'MAM', toch wisten ze al een reputatie uit te bouwen om u tegen te zeggen. Hoe dan? Door live een messcherpe performance neer te zetten. En dat is toch waarom we naar festivals gaan, niet? Cartooneske slackerpop heet hun genre, catchy is het alleszins, vrolijk ook. Er is nog groeimarge wat het nummers schrijven betreft, maar niets dat een flinke dosis grinta, vista en spelplezier (of hoe zegt Frank Raes dat) niet kunnen goed maken.