Dour 2013: de Franstalige kijk

Achtergrond

Er staan, naar gewoonte, nogal wat Franse/Waalse groepen op de affiche van het Dourfestival. En wij, als Nederlandstalig webzine, gaan aan die groepen nogal eens voorbij omdat, zoals verder ook gezegd wordt, wij gewoon nauwer aanleunen bij de Angelsaksische muziekwereld. Maar vaak verdienen die Franse/Waalse groepen beter. Af en toe sijpelt er eentje door tot in onze contreien (Girls in Hawaii, BRNS), maar te vaak laten we ze – nostra culpa – links liggen. Daar willen we nu iets aan doen.

Want wij vroegen een aantal bands om ons hun kijk op Dour 2013 te laten weten aan de hand van een korte vragenlijst.

De gestelde vragen waren de volgende:

1. Welke Waalse/Franse groepen/artiesten mogen we niet missen op Dour 2013?
2. Kwam je ooit al naar Dour als bezoeker? Indien ja, was dat anders dan als artiest? Indien neen, zit er dat in de toekomst eventueel in?
3. Welke groepen ga je zelf bekijken op Dour?
4. Wat is het verschil tussen Dour en andere festivals?
5. Speel je nog op andere (Belgische) festivals?
6. Is er een verschil tussen een Frans/Waals en een Vlaams/Nederlandstalig publiek?

En dit zijn de antwoorden die we kregen:

PAON – Donderdag – 14u40 – 15u25 – Petite Maison

1. Ben : Fauve / BRNS
Aurelio : Concrete Knives / Robbing Millions
2. Aurelio : Of je nu naar Dour komt als artiest of als bezoeker, het plezier is er niet minder om. Uiteraard zijn wij blij er te mogen spelen met PAON, maar misschien nog wel blijer om de concerten van Devendra Banhart, Fauve, Thee Oh Sees of Suuns te kunnen gaan zien.
3. Ben : Suuns / Devendra Banhart / Jacco Gardner / Two Gallants / Mujeres / Young Rival
Aurelio : The Vaccines / SX / Dan Deacon / Thee Oh Sees / The Van Jets / DIIV / IAM / Flume
4. Aurelio : De programmatie. Het feit dat je erheen kan gaan om een berg goede groepen te leren kennen. En bands te gaan zien die je dat jaar nog geen duizend keer gezien hebt is behoorlijk opwindend. Veel festivals gelijken erg op elkaar wat programmatie betreft.
5. Ben : Vama Veche in Brugge, Absolutely Free Festival in Genk, Linkerwoofer in Antwerpen, de PaulusFeesten in Oostende
6. Ben : Niet echt. In Vlaanderen is een publiek soms wat attentiever. Dat heeft waarschijnlijk te maken met het feit dat de “indiecultuur” daar sterk leeft. Maar ik wil niet veralgemenen. Een publiek moet je opvoeden. Via de radio, de programmatie van concertzalen, festivals, enz. En dat is nog altijd een grotere uitdaging in het noorden van het land. Zelfs al is de programmatie van de Eden in Charleroi of de Jaune Orange in Luik best de moeite waard. In Brussel ligt dat nog anders: de Botanique (laat ons die als Waals beschouwen) heeft een programmatie waaran de rest van Wallonië niet kan tippen. Buiten categorie dus.

BRNS – Donderdag – 18u00 – 19u00 – Jupiler X Marquee

1. Alek & les Japonaises, de performers, J.C. Satàn, de garagisten, Veence Hanao, koning van de Brusselse hiphop, de tribale mathrock  van Electric Electric en onze maten van Robbing Millions.
2. Dour als artiest is de top : je moet geen warme Sangria drinken en je slaapt in een goed bed, maar aan de andere kant kan je je toch onder het publiek mengen om een boel ongelooflijke groepen aan het werk te zien. En de affiche is voortdurend in evolutie en wordt constant verbeterd. Dour is ongetwijfeld HET niet te missen festival en wij zullen hier ongetwijfeld nog als bezoeker langskomen.
3. Jammer genoeg zullen we BADBADNOTGOOD moeten missen, maar we troosten onszelf dan wel met Wu-Tang Clan. Ook The Horrors, Veence Hanao, Action Bronson en Tomahawk zijn onvermijdelijk.
4. De ambiance is er minder gepolijst dan op andere festivals van deze omvang. En dan is er nog de diversiteit en de weelde van de programmatie, de modder, …
5. In Vlaanderen doen we Rock Olmen, de Jour Tibour, Boomtown en om in schoonheid af te sluiten Pukkelpop. Aan Waalse kant kan je ons zien op Jyvazik, Wardin Rock en op PaCRock in september, dat een erg leuk programma heeft. Hopelijk zien we je daar.
6. Een Vlaams publiek is vaak beter op de hoogte en dus iets meer veeleisend en minder communicatief. Maar dat neemt niet weg dat we al bijzonder warm ontvangen werden in Gent en Antwerpen. Een Franstalig publiek lijkt meer constant, misschien omdat we daar iets meer bekend zijn. Maar tegen alle verwachtingen in worden we vooral in Frankrijk wel eens verrast door het publiek, dat soms in trance gaat voor groepen, die ze nog nooit hebben gezien.

Pale Grey – Zaterdag – 16u10 – 17u00 – Petite Maison

1. PAON, BRNS, Cupp Cave, Robbing Millions, Piano Club.
2. Dit is de eerste keer dat we her spelen en dat is erg opwindend, gezien we alle vorige edities als bezoeker hebben meegemaakt.
3. Half Moon Run, Gold Panda, Fauve, Amon Tobin, Rustie, Suuns,Yeah Yeah Yeahs.
4. In Dour is alles mogelijk. Heel wat van de groepen waar wij gek op zijn splene er. Het is dan ook een droom die waarheid wordt om er te kunnen spelen. De ambiance is er complexloos en de programmatie gedurfd en erg gericht op ontdekkingen.
5. LLN Plage, BSF, Bucolique festival, Wardin Rock, Ronquières Festival, Les Ardentes.
6. Niet echt.

Yew (Jérôme Magnée)– Zondag – 14u30 – 15u30 – Last Arena

1. Manu Le Malin.
2. Vier keer ben ik hier als bezoek geweest en dit is de derde keer dat ik hier als muzikant speel. De ervaringen zijn radicaal verschillend. Als bezoeker is de ontdekkingvan muziek, zo veel mogelijk groepen zien en zo veel mogelijk feesten het hoofddoel. Als muzikant heb je niet altijd de kans om veel groepen te gaan bekijken. Je bent er tenslotte voor het concert, maar ook voor de promo. En dan breng je een groot deel van de tijd in de persruimte door.
3. Klaxons, Venetian Snare, I AM, Manu Le Malin, the Horrors.
4. De sfeer die in Dour heerst is zeer speciaal. Na enkele uren ben je van de wereld. Of het nu regent, waait, laat is, … dat doet er allemaal niet toe. De muziek doet al de rest verbleken. En je hebt echt de indruk om onder muziekliefhebbers te zijn, hetgeen bij andere, familiale of studentikoze festivals niet altijd het geval is.
5. Couleur Café, Les Ardentes, Brussels Summer Festival, Ward’In Rock, Les Granges.
6. Een Franstalig publiek is misschien iets minder enthousiast dan een Nederlandstalig, maar de warmte die van beide uitgaat is ongetwijfeld vergelijkbaar.

Veence Hanao – Donderdag – 15u20 – 16u10 – Boombox

1. BRNS en Odezenne.
2. Een tiental jaar geleden ben ik hier als bezoeker geweest. Persoonlijk ben ik trouwens niet echt tuk op festivals. Te veel volk, te veel muziek en dat allemaal niet echt onder de beste condities. Een festival is een andere manier om muziek tot je te nemen en, zowel als bezoeker als als artiest, geef ik de voorkeur aan kleinere ruimten. Maar het is ook wel positief om op een festival te spelen. Het is gewoon een ander soort aanpak, waardoor we onze setlist vaak aanpassen. We leggen dan meer de nadruk op energie en op dynamiek dan op de intieme, sombere momenten, stiltes e.d.
3. Wij blijven enkel vrijdag en dus pikken we waarschijnlijk BRNS, Gold Panda en Action Bronson mee. Bovendien spelen we de dag nadien op Les Francofolies en dan moeten we toch ook fris zijn.
4. Zoals al gezegd ga ik niet vaak naar festivals, dus dat is moeilijk te zeggen. Maar de affiche is wel compleet maf met voor elk wat wils, enkele twijfelgevallen, te ontdekken artiesten.
5. Francofolies in Spa (19/07) en het Brussels Summer Festival (11/08)
6. Jammer genoeg heb ik als artiest nog niet in Vlaanderen kunnen spelen, maar daar wordt aan gewerkt, dus misschien binnenkort. Als bezoeker ga ik wel eens naar een concert in Vlaanderen en ik heb de indruk dat een Waals publiek toch spontaan warmer is, maar dat Vlamingen nieuwsgieriger zijn. Het is gewoon een andere cultuur. Vanwege de taal zoeken Vlamingen ook vaker aansluiting met de Angelsaksische muziekwereld.