Dour 2012 - De ideale route (1)
Achtergrond
De wegen des Heren zijn ondoorgrondelijk. Die van de festivalschuimer al evenzeer. Maar toch proberen wij voor u de ideale route uit te stippelen, daarbij uitgaand van een bepaald type festivalganger.

De op-zeker-speler
Yep, ze bestaan, de mensen die naar een festival gaan om één bepaalde band te zien. De rest laat hen Siberisch. Ook op Dour zullen er ongetwijfeld zijn die vooral “voor de sfeer” komen en verder voor die ene band of artiest.
Op donderdag zou dat Black Box Revelation kunnen zijn. Zij maken het mooie weer (hopelijk toch) op The Last Arena. Dat ze dat kunnen hebben ze al bewezen op Rock Werchter en talloze andere festivals. Iets minder groot, maar wel een sure thing is School Is Cool. Hun songs passeren regelmatig op de radio en ook hun shows zijn bijzonder de moeite. Meezingen is niet verplicht, maar draagt wel bij tot de sfeer.
Nog zo’n zekerheid is Franz Ferdinand. Terug van toch een hele tijd weggeweest en nu klaar om met nieuw materiaal de (niet altijd zo) indieliefhebbers terug aan hun treintje te hangen. Ook zij staan uiteraard op het hoofdpodium (The Last Arena voor de Dourmaagden).
Tussendoor kan je nog een andere Belgische grootheid meepikken. Selah Sue vult een deel van het gat tussen twee van hoger genoemde bands op het hoofdpodium en doet dat ongetwijfeld met de van haar bekende flair.
Vrijdag zit je zeker goed bij Nada Surf. Je kan dan Popular meebrullen en meteen kennismaken met de nieuwe songs van deze drie jongelingen, die intussen toch al zo’n vijftien jaar aan de weg timmeren en echt nog wel andere mooie dingen dan dat ene nummer hebben gemaakt.
Iets meer risico loop je als je aan The Last Arena blijft staan voor Dinosaur Jr. Want J. Mascis durft in zijn setlist al eens terugkeren naar de begindagen van zijn band, toen de gitaren nog uit ijzer en vuur werden gesmeed. Aan de andere kant heeft de band toch ook de nodige Afrekeninghits op zijn repertoire staan. Wie weet worden die ook in Dour bovengehaald.
Voor één keer kan je je ook eens verplaatsen en het terrein verder opgaan om in de Clubcircuit Marquee Sébastien Tellier mee te graaien. U kent hem waarschijnlijk van één of ander songfestival en zijn shows kunnen tellen. Noem dit misschien een waagkans. Wie ook nog iets voelt voor het no-risk-disk-dj-werk kan zijn gading vinden bij James Blake, die tot iets na middernacht zijn draaitafels mag doen spinnen (geen liveset dus) in de Red Bull Elektropedia Balzaal.
Zaterdag wordt het aanbod voor deze festivalgangers al magertjes. Maar met Boniver zit u nog helemaal goed. Singer-songwriters van dit kaliber zijn schaars en (For)Emma komt ongetwijfeld aankloppen. Later in de nacht kan u dan nog uit uw tent kruipen om te gaan jumpen op de beats die Lefto ter gelegenheid van zijn tiende verjaardag uit zijn platenbak schudt.
Op zondag is het helemaal huilen met de pet op. Maar The Flaming Lips komen u dan wel verwennen met hun altijd uitbundige shows, waarin trouwens ook steeds weer originele covers (u weet wel: liedjes van andere artiesten en bands) verstopt zitten. Wie er drie raadt, mag een vlaggetje aan zijn tentpaal – nee, jongeman, zijn TENT-paal - hangen.
Veel succes!