Doodseskader - It's Not An Addiction If You Don't Feel Like Quitting

Het is bijna zo ver! ‘Year One’ komt er binnen enkele weken aan, maar eerst…

Het debuutalbum van Doodseskader, ‘Year One’ komt uit zijn kist op 18 november, een paar dagen voor nieuwe maan. De release loopt via Isolation Records (EU-distributie via Evil Greed - USA via Deathwish Inc.).

“It's Not An Addiction If You Don't Feel Like Quitting schreef bijna zichzelf” zegt Siegfried Burroughs. “Sinds het eerste nummer dat we ooit maakten, hebben we besloten om de nummers hun definitieve naam te geven op het moment dat we ze schreven, zodat de combinatie van de muziek en de naam de identiteit en het onderwerp van de songtekst bepaalt.”

De titel is een antwoord dat zijn partner in crime, Tim De Gieter, gaf op de dag dat ze de track als demo opnamen. Het was iets waar ze, nadat het eruit was geklapt, veel tijd aan besteedden om over na te denken, want ondanks dat het zo spontaan was, raakte de zin zeker een snaar.

Verslaving kent vele vormen en gezichten en iedereen heeft er op een bepaald moment op een of andere manier mee te maken. Te veel van het goede kan een slechte zaak worden en soms lijkt een slechte zaak gewoon te mooi om te stoppen of een gewoonte af te leren. Het verloop van de song weerspiegelt alle stadia ervan: het begint rustig en uitnodigend, heeft etherische hoogtepunten in het refrein en eindigt heftig.

Burroughs: “Ik heb het gevoel dat mijn tijd om te veranderen is gekomen, misschien sinds ik vader ben geworden. Ik ben klaar om af te rekenen met oude gewoonten die geruststellend en veilig aanvoelden, maar die me nergens toe leidden. Doodseskader gaf me een nieuw perspectief, kracht en hoop. Onze broederschap en de toekomst die deze band voor ogen heeft, geeft me een zekere mate van vertrouwen en verzekert me dat ik nooit alleen zal zijn op mijn pad. En jij ook niet."

De clip werd volledig met de hand getekend en geanimeerd door beeldend kunstenaar Sam Timmerman. Hij goot de sombere tonen van het lied in een speelse en vrolijke bloementuin, die de totale overgave en vreugde van een verslaving verbeeldt. De dorst van de weelderige bloemen wordt constant gelest door de regen, terwijl de hekken dan weer symbool staan voor vastzitten. Boven dit schouwspel staat de maan, als toeschouwer van het spektakel, genietend van zijn vrijheid. Onderaan gaat het slaafs en routinematig handelen door.