#DominoDeel1 - Little Feat - Willin' (1970)

Verliefd op de zaterdagavond in de jaren tachtig en dat was de schuld van Omroep Brabant op de toenmalige Radio 2, die van elke zaterdagavond een heus muziekfeest brouwden, week na week. Wij bleven er voor thuis, voor Domino Deel 1 (voor de rock) van 20 tot 23 uur en dan nog een Domino Deel 2 (voor het nieuwe) van 23 uur tot middernacht. Bakken cassettes hebben we toen opgenomen. We mochten lijden dat we toen een bandrecorder hadden. De spoelen zouden nu nog overuren maken. Kan iemand die radioprogramma's digitaliseren? Kan dat? bestaan daar überhaupt banden van?

Een regelrechte truckerssong van de hand van de toen vijfentwintigjarige Lowell George. Een nummer dat zo goed was, dat ze het twee maal opnamen: één keer op hun debuut 'Little Feat', waarvan toen slechts elfduizend stuks verkocht werden, waarna de groep eigenlijk klaar was om "gedumpt" te worden. Maar gelukkig waren er nog wel een paar mensen uit de "industrie" die beter wisten en hen een herkansing gaven met de hulp van Ted Templeman, de assistent van topproducer Lenny Waronker. Die herkansing namen ze nogal letterlijk door Willin' opnieuw op te nemen op 'Sailin' Shoes'. We vinden beide versies mooi, alhoewel ze nogal verschillend klinken.

Vandaag kiezen we voor de "naakte", eerste versie, waarbij Lowell George begeleid wordt door een bottleneck slidegitaar van ene Ry Cooder, die het nummer overheerst. Lowell George schreef het nummer nog voordat Little Feat een feit was, over een vrachtwagenchauffeur in de Amerikaanse Midwest die als bijverdienste sigaretten en andere illegale parafernalia smokkelt over de Mexicaanse grens. Naar verluidt was het ook zijn fascinatie voor drugs, waarvan oppermother Zappa gruwde, die hem een plaats kostte in de Mothers Of Invention. Ook al is Lowell George al meer dan veertig jaar wijlen, het nummer wordt nog steeds gespeeld door Little Feat, maar dan zingt gitarist Paul Barrere het nummer. Hartsvriendin Linda Ronstadt nam het nummer ook nog op in 1975.