#DisasterSongs - Crosby, Stills, Nash & Young - Ohio (1970)
In deze coronatijden zochten we liedjes die andere grote en minder grote rampen op treffende wijze bezingen. Of zoals auteur en journalist Hunter S. Thompson stelde zonder dat hij daarvoor muziek nodig had: “Luck is a very thin wire between survival and disaster, and not many people can keep their balance on it.”
In de geest van de huidige sociale oproer in de Verenigde Staten en bij uitbreiding in de rest van de wereld past deze krachtige song over de gebeurtenissen op 4 mei 1970, toen de US National Guard vier ongewapende studenten neerschoot aan de Kent State Universiteit in Ohio. Neil Young schoot terug, maar dan in een Franse colère met deze striemende sonische aanklacht die goed tien dagen na de schietpartij al uitgebracht werd.
Jerry Casale, student aan de universiteit en later één van de stichtende leden van Devo, was erbij: “Nobody believed that the guns were actually loaded with live ammo. They just suddenly formed a row. The first one knelt and the second one stood, and they just shot right into the crowd, shot at all of us, down the hill at all of us. The worst thing about it is that two of the four students killed weren't part of the demonstration, weren't part of an antiwar group. They'd just come out of class from the journalism building at that time and come out on their way to their next class and were looking at the protest, just seeing what the hell's going on, and they got killed. The bullets just went everywhere, it was like a scatter-gun approach, like shooting geese…”
Er waren nog studenten die later een prominente rol zouden spelen in de muziek. Pretender Chrissie Hynde was student op dat moment en ook zwaar onder de indruk. “I'm sure it was a very powerful single event that was traumatic enough to form her sensibility and account for a lot of her anger”, legt een ander Devo-lid en toenmalig student Mark Mothersbaugh uit: "It was the first time I'd heard a song about something I'd been a participant in. It effected us. It was part of our life."
Neil Young gebruikt de metafoor van “Tin soldiers”, speelgoedsoldaatjes, hersenloos ingezet door president Nixon. Naar verluidt, had hij de metafoor van The Original Caste, die een jaar voordien een nummereenhit hadden in Canada met One Tin Soldier.
Neil Young beschouwt Ohio als de beste song die hij met CSN&Y schreef en nam het derhalve ook op in zijn impressionante dubbelalbum en overzicht 'Decade' uit 1977. Het is inderdaad een machtige song en een statement over een gitzwarte bladzijde in de Amerikaanse geschiedenis.
Politiek activist en één van de gewonde studenten van 4 mei ’70, Alan Canfora: "On May 4, 1970, I was waving a black protest flag as a symbol of my anger and despair ten days after I attended the funeral of my nineteen-year-old friend killed in Vietnam. I was about two hundred and fifty feet away from the kneeling, aiming guardsmen from Troop G - the death squad - minutes before they marched away up a hillside. They fired sixty-seven shots from the hilltop during thirteen seconds of deadly gunfire, mostly from powerful M1 rifles. I was shot through my right wrist. I survived because I jumped behind the only tree in the direct line of gunfire. About a week later, I was riding in the Ohio countryside with other Kent State massacre survivors when WMMS radio played the song Ohio for the first time. We were deeply moved and inspired by that great anti-war anthem."
In de prachtige docu 'Laurel Canyon' vroeg men zich ooit af wat Neil Young kon bijbrengen aan Crosby, Stills & Nash. Young repliceert: “Heb jij mij al eens ooit samen gitaar horen spelen met Stephen Stills?” Daarmee was alles gezegd wat ook in Ohio treffend wordt geïllustreerd: machtige gitaarlijnen die heerlijk en krachtig over elkaar heen buitelen.