Dirk Da Davo - 'Retrospective 1987-2023'
Met een bloedrood gemarmerd stuk vinyl verrast Belgisch new wave-icoon Dirk Da Davo vanuit het niets. En met een knaller van een carrière-overzicht van zo’n kleine vier decennia voor en na Neon Judgement. Kleine kanttekening: vier van de tracks zijn uit de jaren tachtig, begin negentig en de rest dateert ten vroegste vanaf 2015. Maar toch is deze verzamelplaat goed voor tien vergeten, verscholen of dringend te ontdekken parels op rij. Waarom? En waarom nu? “Omdat het tijd was”. Niet ingewikkeld doen, gewoon laten verwennen.
Wat meteen opvalt? Die typische Dirk Da Davo-sound van permanent zwevende, duistere synths en mechanische downtempo beats, al dan niet vergezeld van een neurotisch scanderende stem. Een constante vanaf opener en gloednieuwe digi-single King Of Fools tot oldskool stamper Meat Cathedral van side project If It Moves met wijlen Glenn Frank. En soms mag daar een extra veeg Jean-Marie Aerts-gitaar bij voor zijproject DDDJMX, een stuk Mexicaanse broeierige bas voor DD Sanchez of een ietwat bredere full elektronic sound voor Neon Electronics.
Maar die geven geen garantie voor de beste momenten. “I do believe in heaven where even angels fall”, aldus een morbide Da Davo in een psychedelische eightiesclassic met Cure-gitaartje en donker wave-orgel. Vierenhalve minuut heerlijk terug in de tijd. Idem voor de opvolgende, instrumental Sexhead met de knallende geweerschot-washes en de waanzinnig broeierige, sexy baslijn. Wat een magistrale groove! Combineer die met de hoesfoto in een groezelig jeugdhuis onder een lijntje Par 64-spots in fantastische artistieke outfit (“Cover photo by unknown photographer”) en je zoekt meteen je zwarte fuifplunje en patchoeli geur terug op!
Betekent dat dan dat we vooral fan zijn van de vier semi-bejaarde songs op deze verzamelaar? Ja en nee. Die oudste liedjes ademen wel de meeste authenticiteit uit. Te beginnen met een soort van groezelige vintage sound en holle productionele galm. Wat natuurlijk een schril contrast geeft met de glasheldere beats, digi-effecten en vervormde trance-tunes uit een project als Neon Electronics. Toch heeft ook die moderne EBM-sound zeker bestaansrecht. Het is gewoon… anders. Onderdeel van een waanzinnig rijk cv dat door alternatief België grotendeels vergeten is. Maar dat dankzij vzw Je M’en Fish gewoonweg verplichte kost moet vormen voor elke zichzelf respecterende new wave-fan. (Of voor de Dirk Da Davo-devoten die natuurlijk lekker gepaaid worden met een een nieuw, onuitgebracht akoestisch sfeernummer als Strive).
En dan hebben we het niet gewoon over cultureel erfgoed. Wel over een plaat waar echt knallers van liedjes op staan, waar je stevig op kan feesten. Al passen we voor het harde, spaced-out technofeestje uit de post new beat-periode dat deze plaat afsluit. Kan iets met onze ouderdom te maken hebben. Indrukwekkende ‘Retrospective’! Met felicitaties van de jury.