#DeZomerIsHier - Lou Reed - Fly Into The Sun (1984)

Om de bijzonder zonnige aanloop naar de zomer te vieren, pikten we zomaar zeven melodietjes uit, waarvan we bijzonder vrolijk kunnen worden met een verfrissend, noordoostelijk windje uitleg.

De zomer van 1996 was warm en de top drie van de tour waren Bjarne Riis, Jan Ulrich en Richard Virenque, later bekend als de dopingmusketiers. Het was voor ons, Romans, het jaar van Someday Cindy, onze afrekeningshit en een cd 'Be My Star', die ons bakken airplay bezorgde, een tsjokvolle zomeragenda én de openingsspot (on general demand of StuBru-listeners) op Axion Beach Rock in Zeebrugge met een affiche, die ons deed watertanden. Argeloos backstage ronstruinen tussen Neneh Cherry, Heather Nova, Cardigans, Lush, Manic Street Preachers en andere Sex Pistols? Daar zouden we wel aan kunnen wennen.

Held Lou Reed kwam alles netjes afsluiten. Ik bespaar u de details, maar onze openingsset was dik in orde, waardoor de rest van de dag wijdopen lag voor een zonovergoten dagje rock-'n-rollebollen en alle spijs en drank binnen handbereik. Trouwens, het plectrum dat Lou Reed aan het einde van de forse set de vipzone in gooide, is nog steeds in het bezit van onze drummer Frank Coonen, die er op feestdagen mee op de gitaar tokkelt.

Fly Into The Sun kwam uit in 1984 van 'New Sensations', het album dat ons weer helemaal verzoende met Reed. Uplifting rock-'n-roll, positieve melodie, maar met een soort van lyrische deathwish in de teksten, zoals alleen Lou die, onderkoeld en terzake, kon brengen: " I would not run from the holocaust / I would not run from the bomb / I'd welcome the chance to meet my maker / And fly into the sun, fly into the sun, fly into the sun"

Zeer geschikte baslijn van Fernando Saunders, die er in 1996 in Zeebrugge ook nog eens bij was.