#DeSeventies - Josh Rouse - 1972 (2003)

Onze 'Wonder Years' met de Kevin Arnold in ons die de tienerperikelen en sociale onmacht in de seventies vooral verklankt zag in muziek. Wij kunnen nummers uit die periode horen, de groeikrampen terug voelen en zelfs geuren en kleuren herbeleven (de geur van een Panini-sticker, de patchouliwalmen op de speelplaats, de kacheldampen in het leslokaal,….) Een weekje terugblikken op een tijdperk dat veel meer om het lijf had dan progrock en disco.

Zowel de titel van de plaat als het titelnummer geven het helemaal weg, als de Amerikaanse singer-songwriter Josh Rouse stelt: 1972. En als die song dan ook nog eens opent met: “She was feelin' 1972 / Groovin' to a Carole King tune Is it too late baby? / It it too late?”, liggen alle drijfveren en motieven helemaal bloot. Nostalgie met hoofdletter N. 

We volgen Josh Rouse al van zijn schitterende debuut “Dressed Up Like Nebraska” in 1998. Intimistische, clevere songs met die omzwachtelde, mooie stem. Hier, op zijn vierde plaat uit 2003, gooit hij de versnelling helemaal in achteruit en kijkt hij terug op een een tijdperk van songs schrijven als puur vakmanschap. En hij neemt het op met een perfecte productie van Brad Jones, die alles een warme, organische klank meegeeft zoals ook de platen van pakweg Fleetwood Mac, Jackson Browne of James Taylor die hadden.

Intelligente popmuziek zoals die ook in de schrijversfabrieken van de Brill Building of in de Nashville-kantoren had kunnen ontstaan. Intussen woont hij al geruime tijd in Spanje (hij reisde zijn liefde achterna) en lanceert nog altijd fijne platen, maar ze blijven altijd onder de radar, hoewel ze veel meer verdienen meer.

Luister hoe het nummer aarzelend begint en gaandeweg nieuwe geluidslagen opent. Gevraagd naar zijn fascinatie voor de seventies antwoordde Rouse: "It's the year I was born. It was also the year my favourite Telecaster guitar was manufactured and most of all, the languid melodic pop and soft soul of three decades ago just happen to suit me as comfortably as a favourite pair of socks.”  Jazeker!