#DeBetereBasstem - Lou Reed & John Cale

De diepe bas, de basso profondo of le basse noble: het zijn allemaal synoniemen om de diepe stem te omschrijven die meestal geassocieerd wordt met de heer Leonard Cohen, die naar het einde van zijn lange carrière almaar dieper peilde. Maar ook heel wat anderen deden een meer dan verdienstelijke poging de bodem van de stembanden te verkennen. Een week vol favorieten die mee kunnen dingen naar de Oscar voor de diepste stem. En kom nu niet af met Barry White, voor een keertje niet...

Lou Reed & John Cale

'Songs For Drella', we zouden elk nummer van de plaat wel kunnen posten, maar uiteindelijk bleef de naald steken bij de enige single van de plaat Nobody But You, waarbij Lou Reed zijn diepste stem hanteert voor een onwaarschijnlijk eerbetoon aan de kunstige muze Andy Warhol, die van de Velvets de troetelnaam Drella kreeg, een mix van Dracula en Cinderella, een koosnaampje dat hij zelf niet eens zo leuk vond.

Het was de eerste echte samenwerking tussen Cale en Reed sinds 'White Light/White Heat' in 1968. Een uitermate indrukwekkende plaat die hen beiden weer op de toppen van de tenen deed presteren. Een daaropvolgende tour werd toch al snel weer geparkeerd ("ik haat jou"), maar leidde in 1993 alsnog tot een verrassende en korte reünietour en de live plaat 'Live MCMXCIII' van de Velvet Underground, waarna zowel Cale als Reed elkaar weer toesnauwden nooit nog met de ander te willen samenwerken.

Jammer, zeer jammer. We hadden een vervolg op Drella wel kunnen smaken, maar uiteraard is deze kans, na het verscheiden van Reed, nu helemaal verkeken. "I know I look blasé / Party Andy's what the papers say / At dinner I'm the one who pay / For a nobody like you"