Death - Spiritual Healing

Achtergrond

Voortdurend komen er nieuwe versies uit van oude albums. Het speciale artwork, de bonustracks, het opgepoetste geluid, het kunnen allemaal redenen zijn om zo'n plaat al dan niet opnieuw aan te schaffen. Het is ook een gelegenheid om moeilijk verkrijgbare werken weer voor iedereen beschikbaar te maken. Zoals dat het geval is met 'Spiritual Healing' van Death.

Relapse Records kwam al eerder met heruitgaven van de band uit Orlando, Florida, maar deze klassieker uit 1990 ontbrak nog. Voor velen geldt dit derde studioalbum als een van de meest invloedrijke albums in de ontwikkeling van de deathmetal. De aangekondigde dubbelaar schiep grote verwachtingen.

De eerste cd bevat de geremasterde versie van het oorspronkelijke album. Dit standaardwerk onderscheidt zich van voorganger 'Leprosy' door de complexere songstructuren.

Zoals gewoonlijk gaat de band vol gas langs gevoelsmatige slachtvelden en duistere kelders, maar dit maal met aanzienlijk meer tempowisselingen. Nummers als Defensive Personalities en Low Life zitten zo in elkaar dat snelle en tragere, meer technische, onderdelen bijna naadloos met elkaar worden verbonden. Voor wie zware gitaren en en ruwe zang niet schuwt is het een boeiend luisteravontuur.

Het dreamteam, bestaande uit wijlen Chuck Schuldiner (gitaar/zang), James Murphy (gitaar), Terry Butler (bas) en Bill Andrews (drums), zou kort na het verschijnen van het album uiteenvallen, maar klinkt op plaat als een hecht gezelschap dat overigens tijdens de opnamen ook bijna onafgebroken samen in studio en motel bivakeerde.

Op de tweede cd zou onuitgebracht materiaal staan. Bij nader inzien blijkt het vooral te gaan om demo's van nagenoeg alle nummers van het originele album. Typische, primitieve opnamen uit de oefenruimte, die iedere hardcorefan graag te pakken krijgt.

Interessant om te horen is dat de nummers al min of meer hun definitieve vorm hadden aangenomen. Het belangrijkste sleutelwerk was toen dus al achter de rug.

Van een drietal nummers zijn ook instrumentale versies aanwezig, ditmaal wel in de studio opgenomen. Er is steeds één partij weggelaten zodat de liefhebber zelf zou kunnen meespelen. Tot slot is er nog veel ruimte voor Spielerei met onder andere Satanic Jam en liefst vijf takes van de mini-metalopera John A Qua.

Deze heruitgave voldoet niet helemaal aan de verwachtingen. Mensen met afspeelapparatuur van bovengemiddelde kwaliteit zullen vermoedelijk niet onder de indruk zijn van de remasters. En het bonusmateriaal had geen onbekend gebleven pareltjes in petto, terwijl we daar wel op gehoopt hadden.

Toch is het prachtig dat 'Spiritual Healing' weer gewoon te krijgen is. Je moet er toch niet aan denken dat het sterkste werk van een band ontbreekt in de catalogus.