De VK viert

Flashback

Dat de Ancienne Belgique dit jaar veertig jaar bestaat, is je wellicht niet ontgaan? Maar in de Brusselse schaduw van de AB mag ook de muziekwerking van de Vaartkapoen - “de VK” voor de vrienden - dertig kaarsjes uitblazen. Een mooie gelegenheid voor een aantal van onze medewerkers om een paar topconcertjes op te rakelen.

Als gemeenschapscentrum in hartje Molenbeek bestond de Vaartkapoen al een tijdje langer (vandaar dat ze er momenteel officieel de vijfendertigste verjaardag vieren), maar pas vanaf de herfst van 1989 werden met mondjesmaat ook concerten georganiseerd.

In de jaren negentig passeerden heel wat bands "net voor de grote doorbraak" in de VK: het eerste concert in Europa van Queens Of The Stone Age, Blur toen ‘Parklife’ al was ingeblikt maar nog niet gereleaset, Pavement net voor ze met Cut Your Hair en Range Life ook MTV-fähig werden (dat concert eindigde in een jam met support act Stereolab!), Slowdive, Buffalo Tom, Suede, Supergrass, Verve (toen nog zonder The), The Fugees en natuurlijk de eerste headlineshow van Rage Against The Machine in februari 1993 (propvol, nadat ze een paar maand eerder nog volstrekt onbekend openden voor Suicidal Tendencies in de Gentse Vooruit). Het Britse bandje Adorable speelde er op 11 november 1994 het allerlaatste optreden (tot ze dit onlangs, vijfentwintig jaar later, nog eens overdeden in Londen).

Dit voorjaar verhuisde de VK tijdelijk naar een nieuwe stek, terwijl het vertrouwde pand in Molenbeek opgekalefaterd word. Dit jaar kun je er o.a. nog Grandmaster Flash (30/11) en Mad Professor (07/12) zien. Maar intussen halen (pvg), (cd) en (bg) nog even een paar van de VK-herinneringen op.

(pvg) De VK, dat was altijd een avontuur. Dat was zoeken naar parking, dat was volledig verlaten straten op weg naar (en terug van) de zaal, dat was dat piepkleine gaatje waardoor je je tickets moest kopen. Maar dat was ook het laatste, Belgische concert van Aereogramme (2007), toen al gedoemd om opgedoekt te worden, zoals de laatste plaat ('My Heart Has A Wish That You Would Not Go') eigenlijk al had voorspeld. Dat was de passage van Motorpsycho in 2014, zoals eigenlijk elke doortocht van de Noren onvergetelijk is. Dat was Big Ups in 2016, toen ze net die eerste verpletterende plaat uit hadden. Dat was Wolf People op een hoogtepunt. En ongetwijfeld was dat nog veel meer. 

(cd) De weg naar of van de VK was niet altijd een pretje (achtervolgd en bedreigd onderweg naar de metro? Check! Auto leeggeroofd vlak voor het lokale politiebureel? Check!) en een tijdje lang was er zelfs een VK-pendelbus vanaf het Centraal Station, maar tegelijk beleefde ik er ontelbare hoogtepunten. Absolute uitschieter was de eerste keer The God Machine (06/04/1993), maar ook Three Mile Pilot - de band waar later Pinback en Black Heart Procession uit voortkwamen - was memorabel (29/04/1995). In die dagen was de VK ronduit hét indie-adres van België.

(bg) Die eerste keer VK is me altijd bijgebleven, gepakt en gezakt vanuit een Antwerps provinciedorp richting VK met twee volle auto's. Parkeren was een uitdaging. We waren vroeg vertrokken, maar waren toch maar net op tijd voor de start van de show van The Goats (16/05/1993),. Spijtig genoeg zijn deze sympathieke Amerikaanse rappers nooit echt doorgebroken. Of die keer dat de hoofdact er helemaal niet meer toe deed. Op 05 oktober 2013 speelde een hele reeks stevige bands. Hoofdact was  Audrey Horne, een band die tegenwoordig enkel nog op de grotere festivals te zien is, maar die avond kregen ze het helemaal niet op een dienblaadje aangereikt. Vooral Gold en Karma To Burn gaven stevige tegenwind aan de Noorse hardrockers. Mijn laatste keer in de VK dateert al van twee jaar geleden, het Amerikaanse White Hills (01/06/2017): Dave W. en Ego Sensation hadden pas 'Stop Mute Defeat' uitgebracht, een album waar met elektronica werd gestoeid als nooit tevoren, maar live gaven ze toch maar iedereen mooi het nazien. Hopelijk doen ze dat ook binnenkort, als ze in die andere geplaagde rocktempel, Magasin 4, staan.