De sterren van Les Nuits 2013 (2)
Achtergrond
De redactie van daMusic tuurde door zijn telescoop naar de sterren van Les Nuits tot onze ogen bloeddoorlopen en onze tong tot in het bedauwde gras hing. We ontdekten gelukkig een aantal interessante levensvormen, nevels en sterren aan het firmament die jullie ook gezien moeten hebben. Hier en daar zit er zelfs een zwart gat tussen! Heb je nog niet beslist welke avond van Les Nuits je zou kiezen of heb je net geld teruggetrokken van Vadertje Staat, dan maakt daMusic het je gemakkelijk. Met een van deze supernova's zit je altijd goed op Les Nuits 2013. Vandaag een tweede selectie.
PHOSPHORESCENTPhosphorecent is eigenlijk Matthew Houck. De Amerikaan bracht enkele maanden geleden zijn zesde en beste plaat uit. ‘Muchacho’ klinkt breder en gevarieerder dan zijn voorgangers en bevat met Song For Zula één van de mooiste songs van het jaar. Afwisselend grote en kleine arrangementen, strijkers, blazers en een streepje piano maken van ‘Muchacho’ nu al één van de mooiste platen van dit jaar en de meest toegankelijke Phosphorecent tot nu toe. (GV)
donderdag 9 mei, Rotonde (uitverkocht)
CocoRosie leek een te mooie naam om te laten liggen en dus mogen de geschifte, Amerikaanse zusjes Bianca (Coco) en Sierra (Rosie) Casady twee weken na het festival nog aantreden. Een dag na hun passage komt ‘Tales Of A Grass Widow’ uit, hun vijfde langspeler in tien jaar tijd. De laatste tijd zijn ze vooral met kunst, opera, Peter Pan en de oprichting van de Future Feminists-beweging bezig geweest. Benieuwd of dat een invloed zal hebben op hun shows. (TW)
WOODSStelletje ongeregeld, waarvan je eigenlijk nooit weet wat je moet verwachten. Wij zijn eigenlijk nooit bekomen van hun ‘Songs Of Shame’ en intussen zitten ze al vier platen verder. Zet ze maar ergens in de buurt van Akron/Family, voeg er de wat eigenaardige stem van Jeremy Earl en de rootsrock, die ze uit hun gitaren sleuren en je krijgt een band, waaraan je ofwel verslaafd raakt of die je meteen voor eeuwig afzweert. (PVG)
donderdag 9 mei, Rotonde (uitverkocht)
EFTERKLANG
Miles Kane en Efterklang zijn niet de meest voor de hand liggende combinatie en voor Kane bestaat het risico dat het hoogtepunt van de avond net voor hem zal aantreden. Het Deense droompopcollectief staat namelijk steevast garant voor een avondje pure gelukzaligheid. En wie hen eenmaal aan het werk zag, zal een volgende kans niet snel overslaan. Spontaan, hartverwarmend en meeslepend, de ideale ingrediënten voor een mooie lenteavond in de kruidtuin. (TW)
CHVRCHES- Het Schotse trio Chvrches (uit te spreken als Churches) danken hun naambekendheid vooral aan the BBC Sound Of 2013, waarin het vijfde eindigde. De elektropop die ze uit hun synthesizers toveren is mysterieus. Het gaat van donkere dromerigheid tot meeslepende dancebeats. Als je denkt aan The Knife, Robyn en The Naked And Famous en die drie door de mixer draait, dan kom je in de buurt. Wij gaan alvast niet voor het zingen de kerk uit! (BS)
DAN DEACONWe waren in deze katernen reeds vol lof over ‘s mans laatste, ‘America’ en zijn passage in de Botanique in september vorig jaar werd omschreven als “Het leukste feestje van het jaar.” Concerten van Dan Deacon zijn overigens een fenomeen. De elektrisch-akoestische geluidstovenaar plaatst zich steevast in het midden van het publiek om de hele zaal op zijn hand te krijgen. Verwacht verpletterende elektronica en razende drums vermengd tot een meeslepende sensatie. (AH)
maandag 6 mei, Rotonde
APPARAT- Duitser Apparat is doorgaans gespecialiseerd in mooi versnipperde elektronica en elektro, maar op zijn jongste ‘Krieg & Frieden’ ontwaart hij zichzelf haast als een hedendaags klassiek componist. Soundscapes, piano’s, strijkers en doordachte clicks ‘n cuts wisselen elkaar af op deze soundtrack van de gelijknamige theatervoorstelling. Benieuwd of dit live even hard zal betoveren als op het album. (KVD)
SUUNSIjzersterk op het podium, ook al lijken ze soms poeslief. Met een tweede, uitstekende plaat onder de arm trekken ze nu terug de boer op. Wij zagen hen ooit al het podium in de Botanique afbreken en verwachten nu niks minder. U begrijpt dat wij al staan te popelen om deze Canadezen opnieuw aan het werk te kunnen zien. En nu u nog dus. (PVG)
MAÏA VIDAL
De folk van Maïa Vidal is doorspekt van allerlei invloeden, net als de dame zelf die een kind is van Frans-Spaanse en Duits-Japanse ouders. Zelfs elektronica wordt niet geweerd, maar liefdevol omarmt. Nam ze in 2011 nog God als fiets , dan komt ze met haar nieuwste album 'Spaces' iets dichterbij. Iets voor sterrenkinderen die nog durven dromen. (MA)
THE 1975
De Engelse pers heeft er nog maar eens een groepje darlings bij. The 1975, uit Manchester, brengt verdomd catchy synthpop en zou wel eens kunnen uitgroeien tot de volgende nieuwe grote naam. Voor hun nakende debuut werkten ze samen met Mike Crossey, die ook al achter de knoppen zat bij Foals en Arctic Monkeys. Beluister de aanstekelijke singles Chocolate en Sex en u weet snel genoeg of dit spek voor uw bek is. (AH)
nog niet helemaal duidelijk